Siedzieliśmy tak we dwoje w salonie już chyba od jakiejś godziny, prawie w ogóle się do siebie nie odzywając, ale wydawało mi się, że ani mi, ani jemu specjalnie to nie przeszkadzało. Izzy wówczas nagle przerwał grę w ten swój irytujący sposób, jakby wypowiedzi wszystkich spoz.

Who the fuck is Perry? Sobota, 21 maja 2016. Ktokolwiek tu zagląda niech wie, że Perry nie wraca. Zostawiam bloga czytającym i odcinam się od blogsfery.

Trochę historii, trochę wspomnień, trochę podziękowań. Troszkę nawaliłam, bo miał się tu pojawić zamiast tego 10 rozdział opowiadania Sweet Pain. A starałam się, przeczytałam sobie wszystko od początku, a potem zasiadłam, patrząc się na dziewiczo białą Wordową kartkę. I tak, jak zazwyczaj mam pomysł na samo pierwsze zdanie chociażby, tak wtedy mój móżdżek zamienił się w czarną dziurę. Po co to wszystko? Po co ta notka? Czyli właściw.

time to die! Sobota, 3 grudnia 2016. time to die! Jak zacięty kiwałam przecząco głową i zerkałem z przerażeniem na rozkraczoną dziewczynę, która podpierając ścianę siedziała rozwalona na obskurnych kafelkach i zdawała się mieć ze mnie niezły ubaw. Co, nie podobało ci się? Zaśmiała się dźwięcznie, żeby chwilę potem wbić spojrzenie w moje krocze i przybrać zadziorną minę. Warknąłem podnosząc się ociężale z kibla, gdy nagle zakręciło mi się w gł.