Lilly Wood - Prayer in C. Dafne Greengrass od czterech minut krążyła nerwowo po pokoju, klnąc pod nosem. Zabiję, parszywego drania - szeptała do siebie. Dafne, proszę, uspokój się.

Hej, tak dobrze widzicie ja jeszcze żyję. Ostatnio zaniedbałam bardzo bloga, bo moje życie stanęło na głowie i uczę się w nim funkcjonować. Przedstawiam wam wstęp do nowego opowiadania. Nie wiem czy to będzie długie opowiadane czy kilkuodcinkowiec, bo od kilku miesięcy nawet słowa nie napisałam.

Cześć, witam wszystkim znowu. Nie wiem czy reszta oceniających tu wróci, ale ja na pewno. Mam jeszcze jednego bloga z tłumaczeniami, ale myślę, że jakoś sobie poradzę. Biorę na tapet kolejnego bloga i mobilizuję się. To takie postanowienie na koniec wakacji.

Widzicie to, co ja? Bo normalnie dobrze, że siedziałam. I to przy mojej pierwszej śmiesznej miniaturce? Wiecie, że Was uwielbiam? Miałam taką cholerną ochotę, by napisać kolejny rozdział, ale Wy jasno daliście mi do zrozumienia, co chcecie czytać. A w zasadzie jej pierwsza część. Tyyylleee czasu nie dotykałam klawiatury, ze muszę się rozgrzać.

Sobota, 25 października 2014. Wiem, że jestem do bani. Czy chciał, czy nie, musiał wyrzucić dziewczynę z głowy, by móc trzeźwo myśleć. Wciąż pamiętał jej delikatną skórę i subtelny zapach. Jak dotykał jej zupełnie nagiej i całował jej różowe usta. Dość! Teraz musi się NAPRAWDĘ skupić. No przecież nie może ciągle o niej myśleć. Tak, czy tak, to tylko dziewczyna. Prawda? Co jeżeli, nie pozwolą mi na to? No nie rób już takiej marsowej miny, wygląd.

Parodia Harrego Potttera, czyli nic śmiesznego. Poniedziałek, 29 lipca 2013. Powiem szczerze, że nie podoba mi się ten rozdział. W ogóle nie wydaje mi się być wesoły. Jednak nie wszyscy tak robią, zdarzają się wyjątki od reguły, tzw. Właściwie to wczoraj- powiedział Snape.