Një zë i ngjirur,. Si një vullkan i papërmbajtur,. Furtuna në maja të plepave. I përtyp ëndrrat e saja të pazbërthyera. Prej një rrënje në tjetrën,. Hulumtoj prejardhjen e njeriut,. Gjethet më shikojnë me xhelozi,. Çdo ditë dhe në secilin hap,. Hasi ekuacionet me shumë të panjohur. Ndonjëherë, as vetë nuk di,. Se kush isha dje dhe kush jam sot! Pasqyra e vjetër, si çdo herë, më shikon.

Mbledhja e Fierit, prelud i pavarësisë kombëtare. Mbledhja e Fierit e 12 gushtit 1912,. Kështu dy vendimet më të rëndësishme të mbledh.

Nesër do jem edhe për një vit më i moçëm. Një vit do ikën tinëzisht nga jeta ime. Dhe më afër do jetë dita e lamtumirës. E miqët do të më urojnë si përhera. Nesër do dehëm e xurxull do të bëhem. Për ti harruar të kqijat e kësaj bote. Dhe gjithë të dashurat do ti sjell në mendje. Që dashuria të mbretëroj në shpirtin tim. Nesër edhe dita do të jetë më e ngrohtë. E dielli ka për të lozur me ëndërrat e mia. Nesër veç muzat do më bëjnë shoqëri.