Door de ogen van een duivenmelker. Eindelijk, het is zover, vakantie. De laatste weken echt naar uit gezien, vermoeid, niet vreemd, hectische periode achter de rug, er zit ook nog veel meer aan te komen. Het is inherent aan het werk en de branche waar ik in werk. Maar soms, soms moet je even de tijd nemen om alles van je af te zetten. Is het genetisch, zijn we te ver doorgeslagen in het selecteren op recht naar huis en hebben we teveel instinct weggekweekt? Zondag 9 augustus 2015.

Saturday, May 2, 2015. Not a very positive title for my blogging about the Holle Cropper, not positieve because it is meant to share my thoughts with fellow fanciers and every one wanting to hear about it. Maybe some day some one is interrested in breeding this funny creature by reading this blog.

Niet een erg positieve titel voor mijn gekrabbel over de Holle Kropper, zeker niet omdat het bedoeld is mijn belevenissen te delen met medefokkers en belangstellenden. Wie weet vind iemand het leuk om van die rare sierduiven te gaan fokken door dit te lezen. Ik weet niet wat ik fout doe, maar het is mij in al die jaren nog nooit gelukt om op een fatsoenlijke manier Holletjes groot te brengen onder de originele ouderkoppels. Kweekseizoen was dus lang niet wat ik e.