Door de ogen van een duivenmelker. Eindelijk, het is zover, vakantie. De laatste weken echt naar uit gezien, vermoeid, niet vreemd, hectische periode achter de rug, er zit ook nog veel meer aan te komen. Het is inherent aan het werk en de branche waar ik in werk. Maar soms, soms moet je even de tijd nemen om alles van je af te zetten. Is het genetisch, zijn we te ver doorgeslagen in het selecteren op recht naar huis en hebben we teveel instinct weggekweekt? Zondag 9 augustus 2015.

Niet een erg positieve titel voor mijn gekrabbel over de Holle Kropper, zeker niet omdat het bedoeld is mijn belevenissen te delen met medefokkers en belangstellenden. Wie weet vind iemand het leuk om van die rare sierduiven te gaan fokken door dit te lezen. Ik weet niet wat ik fout doe, maar het is mij in al die jaren nog nooit gelukt om op een fatsoenlijke manier Holletjes groot te brengen onder de originele ouderkoppels. Kweekseizoen was dus lang niet wat ik e.

Sunday, May 24, 2015. This week I was looking forward to the first dayrace on the long distance. Something special? All week I have been loking at weather forecasts, a little rain, not to be mentioned, northern wind and not too hot. Birds seemed to be ok when basketed on thursdayight, nothing to stop an enjoyable saturday.