Boję się - ukryła twarz w dłoniach. - Jeśli znowu się nie uda. Słońce - przerwał jej i podszedł do niej zamykając ją w swoich ramionach - Uda się. - musnął ją w czółko. Nie mówiąc nic wtuliła się tylko w jego ramiona - Kotek? Odezwała się po chwili. Odsuwając się od niej na minimalną odległość spojrzał w jej oczy. Przeniosła wzrok na niewielki przedmiot leżący na stole. - Chyba nie dam rady. Na jego twarzy pojawił się promienny uśmiech - Słońce! .

- To było naprawdę miłe popołudnie. Cieszę się, że poszłaś z nami. 8230; - kąciki jej ust powędrowały do góry, a policzki oblał delikatny rumieniec. - Jesteśmy na jutro umówieni. Po zajęciach, tak? Paweł, daj spokój, poradzę sobie. Ja się nie zgadzam! .

Bo prawdziwej miłości nigdy nie zapomnisz. Swoje kroki skierował do kuchni z zamiarem przygotowania jakiegoś śniadanka. Niestety w lodówce nie znalazł niczego poza kostką żółtego sera. Wyszedł z domku udając się do pobliskiego sklepu. Przygotował proste, szybkie śniadanko, ustawił wszystko na tacy i poleciał do ogrodu. Wrócił po chwili niosąc piękną czerwoną różę, a w drugiej dłoni kilka soczystych truskawek. Mmm - wymruczała przez sen. Skarbie, nie rób tej minki.

Odezwała się nieśmiało wchodząc do biura. Stał oparty rękoma o parapet wpatrując się okno. Nawet nie zareagował na to, że weszła. Pawełek - podeszła kilka kroków zatrzymując się tuż koło niego. Przeniósł na nią swoje spojrzenie wysilając się na uśmiech. A kto stanie za barem? .