Czas nie zagoi tych ran - będą cię paliły każdej nocy. Wszelkie tłumaczenie chyba nie ma sensu. Kiedy zaczynałam to opowiadanie wydawało mi się, że moje życie zaczyna wchodzić na dobrą drogę, ale niestety, jak zawsze się przeliczyłam. Nie chcę się żalić, ale jeśli to, co dzieje się w życiu jest po coś, to fajnie by było, gdybym cel boskich sił poznała jak najszybciej.

Było już długo po północy, gdy z zamku wymknęła się postać odziana w długi, czarny płaszcz. Że gdyby ktokolwiek dowiedział się o celu jej wyprawy, nigdy nie mogłaby już być bezpieczna. Tutaj wprawdzie już niebo nie było c.

Bo plan jest taki, żeby nauczyć się latać. I potrzebuję do pomocy jakiejś redaktorki. A może jej już nie ma? Gdzie pośród tych wspaniałych wspólnych chwil, wkradła się ta cholerna obojętność? 18 Życie toczy się dalej. Gdy coś się zaczyna coś innego się kończy. Bo są takie osoby, które zawsze będą ważne.

Żadna wielka miłość nie umiera do końca. Wtorek, 30 czerwca 2015. Przepraszam za tak długą nieobecność, trochę tego bloga zaniedbałam. Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie. Zastanawiam się nad tym, by znowu zacząć pisać i poprowadzić tego bloga do końca. Jeśli ktoś chce, bym reaktywowała tego bloga, proszę o komentarz pod tym postem, będę bardzo wdzięczna.

Draco Malfoy dokonując wyboru między miłością a życiem, nie decyduje tylko o swoim losie. Cokolwiek by wybrał, ktoś i tak musi zginąć. Coś w stylu naturalnej selekcji - życie za życie, a śmierć i tak prędzej czy później zrobi swoje. Czy koniec jest blisko? Twój styl pisania jest bardzo urzekający. Przeczytałam Twój blog jednym tchem.

Wszyscy mamy w sobie tyle samo dobra co zła. Tylko od nas zależy, jaką drogą pójdziemy Black. Piątek, 19 czerwca 2015. No witam, witam! Trochę czasu minęło, nim tu ostatnio zaglądałam. Cóż, wiele się pozmieniało i nie ukrywam, że totalnie straciłam pomysł na kontynuację tej historii. Postanowiłam więc, że w najbliższym czasie go zacznę pisać od nowa. Zmienił się mój styl pisania, więc też dalsze rozdziały nie zgrywałyby się z poprzednimi notkami.

Bracam w dłoniach starą książkę i otwieram delikatnie, przeczesując pożółkłe stronnice w poszukiwaniu karty książki. Kiedy trafiam na właściwe miejsce, kartkę przytrzymując palcem wskazującym i środkowym, wyciągam to, czego szukałem. Szybkim ruchem spinam ją z identyfikatorem członkini biblioteki i uśmiecham się do niej ciepło. Nastają ciche kroki i kiedy obracam się, dostrzegam Nicka, który przechadza się po bibliotece, zaglądając w jakieś pap.

Witam wszystkich, którzy jeszcze tu zaglądają. Tak, nie było mnie długo, bo długo nic nie napisałam. Przychodzę do Was z wysoko podniesioną głową, patrząc do przodu. Nie oszukujmy się, są marne szanse, że w najbliższym czasie cokolwiek tu dodam. Zapytacie zatem, czy to definitywny koniec kolacji. Dla Was kochani mała miniaturka - wydarzenia za X rozdziałów, które mają miejsce w kolacji z wampirem. Żebyście wierzyli we mnie, i żebym ja sama uwierzyła.

If we could only turn back time. To byłoby bardzo dziwne zważając na to że byłam jedyną dziewczyną w tym gronie. Wybierasz zadanie czy pytanie? Zapytał Harry kiedy czubek jego butelki wskazał mnie. Może na początek pytanie - odpowiedziałam zaciągając się papierosem równo z Zaynem. Myślisz że byłabyś w stanie naprawdę pokochać któregoś z nas? Nie zastanawiał się nad pytaniem, to było widać i słychać. Pocałuj mnie - powiedział cicho. Dlaczego nie śpisz? Nie wiem.

I die every time when you leave. Niedziela, 21 września 2014. Spytała, gdy dłuższą chwilę nie odpowiadała. - Uśmiechnęła się przepraszająco do blondyna i pociągnęła Lucy za nadgarstek. Dała się jej ciągnąć, choć stawiała opory. On był na prawdę sympatycznym gościem. - Zaczęła narzekać, choć Tris nie słuchała jej.