Czwartek, 6 marca 2014. -powiedziała Alba, siadając na ławce. Mam wrażenie, ze to cisza przed burzą. Nie chciał rozmawiać o swojej byłej, dlatego postanowił zmienić temat. - Mam nadzieję, że tym razem zawartość twojego kubka nie wyląduje na mnie. -powiedział, przypominając sobie ten feralny dzień.

Wtorek, 17 marca 2015. Na serio zostajesz tu już na stałe? Razem z Francescą spacerowała po parku jej młodsza dwunastoletnia kuzynka Martina. Chciałabym tam wrócić ale niestety nie mogę. -zamyśliła się dziewczynka-Ciocia i wujek są strasznie uparci. I nie zgodzą się abym mieszkała sama w Buenos Aires. Luca mi już wyjaśniał, że z baru długo byśmy się nie utrzymali.

Sobota, 31 sierpnia 2013. Idzi na randkę a mnie zostawia z Resto i na moje nieszczęście gdy jest tyle ludzi. Cześć- usłyszałam głos za sobą. Odwróciłam się za mną stał Diego. A ty jesteś sama? Spytał rozglądając się po całym pomieszczeniu. Pomagam Ci- odpowiedział i wziął tacę na której były soki. Teraz tylko na nim mogłam polegać.

Bo znajomość może przynieść coś więcej. Niedziela, 19 stycznia 2014. Siedziałam na ławce przed naszym domem i patrzyłam na ulicę. Naliczyłam z 10 samochodów w ciągu godziny. W każdym bądź razie tam, na ławeczce, do głowy wpadł mi tekst piosenki. Cześć Napo- przywitałam się z nim uśmiechając bardzo promiennie. Musiał się biedak na mnie naczekać. Wskazałam mu miejsce, na którym usiadł.