Havada balık, suda kuş. Bir de tanrıları dost kalmalı. Diye, acılarını içine gömüp,. Utandılar insanlıklarından, ağlayamadılar,. Birbirinin yüzüne sırtını dönmeden,. Gözyaşlarıyla suladılar bilim düşlerini,.

Her şeyden önce saygı ve sevgi dolu bir insan ,onurlu kişiliği olan birikimci ,öğretici,insanların bilinçlenmesinde aydınlanmasında,haksal,ve hukuksal anlamdasömürüye,savaşlara,emperyalist kuşatmalara karşı onurlu mücadelesiyle dik başlı dik duruşlu devrimci bir önderdi,haydar hocamızın ölüm yıl dönümünde gençliğimize ve geleceğimize örnek olacağına inanıyor anısı önünde saygıyla eğiliyorum.

Ben kim bilir kaç yıldan beri,. Sonsuz bir uykuda uyuyor olacağım. Alınca ne zamandır beklediğim haberi,. Uyanıp sesimi kimse duymadan,. O büyük zaferin tarifsiz coşkusuyla kara toprağın. Unutup geçmişte kalan acı günü,. Kim bilir belki bir kış günü,. Üzerimi yorgan gibi kaplayan bembeyaz karın. Ve milyonları saran o duyulmaz sevince,. Sıcak bir yaz olsa da,.

Sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakultesi Türk dili ve edebiyatı bölümünü kazandı. Kaldıkları evde Orhan şavaşcı ile bir süre okuma çalışmaları yaptılar.

Söylenecek tek söz Toprağın bol olsun Haydar abi, Esma abla sizi unutturmayanlara çook teşekkür ederim. Bektaş TEZCAN 21 HAZİRAN 2007.

Haydar Hocamızı aramızdan ayrılışının üçüncü yılında saygıyla anıyoruz. Onun bizlere öğrettikleri ve bölgemiz halkına verdikleri yüreklerimizde yer almasını sağlıyor. Onu tanıyan hemen herkeste,iz bırakan dost yüzünü, hoşsohbet öğretici bilge tavrını unutamıyor. Sitemizi organize eden ve emeği geçen tüm dostlarımızı kutlar başarılarının devamını dilerim.

Aramızdan ayrılışının yıldönümünde arkadaşım yoldaşımla ilgili düşüncelerimi onu tanıyan dostlarla paylaşmak istiyorum . Sevgili Haydar Hoca anılarımızda yaşayacaksın.

Orta Okulumuz her ne kadar binası ve alt yapısı ile ilkokuldan çok daha ilkel şartlara sahip olsa da, adıyla şanıyla öğretmenleri ve öğrenci görüntüleriyle ilgi çekiyordu. Sabahları tüm öğrencileri sıraya sokar ve onlarla tek tek ilgelinirdi.

İlkokula başlama yaşına geldiğimde okumayı öğrenmek için can atıyordum. Çünkü evde her gün düzenli kitap okuyan bir babam vardı. Ve okumayı öğrendiğimde her hafta düzenli olarak kitap alırdı bana. İlkokul bittiğinde ciddi sayılabilecek bir kütüphanem oluşmuştu.