Il fait trop chaud pour profiter des vacances. Il fait trop chaud pour se bouger. Il fait trop chaud pour respirer. Il fait trop chaud pour vivre! Je suis un peu bizarre. Je suis chaud - jestem gorący! .

Jakoś nie potrafię ubrać w słowa swoich odczuć do tego bloga. Jestem jednocześnie podekscytowana, że właśnie tworzą należącą do mnie rzecz, a jednocześnie przeraża mnie fakt iż, ktoś może stwierdzić łe, nie podoba mi się to. Niby nie przejmuję się krytyką innych ludzi, jeżeli jest ona nieuzasadniona, ale zawsze pierwsze dziecko stresuje każdego. Żegnam się z Wami ciepło.

Hej i witam Was wszystkich! Hm, hmm, hmmm, długo zastanawiałam się nad tym co napisać. to był bardzo zły pomysł. Bardzo Ci dziękuję Liszku! Powiem Wam, że przez cały tydzi.

Jak już pewnie wiecie, pierwsza część Mask. JEST TO OSTATNI ROZDZIAŁ PIERWSZEJ CZĘŚCI! PROSZĘ PRZECZYTAĆ NOTKĘ POD ROZDZIAŁEM. 8211; Jak to do domu? 8211; Tylko tyle byłam w stanie z siebie wydusić.

Lost souls - graphics by Natx. Niedziela, 2 sierpnia 2015. Witam wszystkich po długaśnej przerwie! Nie mogę uwierzyć w to, że prawie miesiąc nie było notki. Mało tego, postanowiłam porządniej zastanowić się nad GALERIĄ.

Duszę karmić zmysłami, a zmysły duszą. Wtorek, 21 lipca 2015. - poprosiła cicho, gładząc uspokajająco jego nogi - Proszę cię, Ron. kiedy spojrzał w jej oczy, chociaż miała ochotę wstać i pobiec do tej cholernej baby, przez którą były smutne i lekko.

Niedziela, 12 kwietnia 2015. - ktoś potrząsnął moim ramieniem. Otworzyłam oczy i spojrzałam zdezorientowana na mamę - Jesteśmy na miejscu, chodź. - uśmiechnęła się lekko, odchodząc od drzwi. - nie wygląda to źle. - powiedziała, odwracając się do mnie plecami. - poleciła kobieta, trzaskając drzwiami od samochodu. A może wcale nie ma tyle lat na ile wygląda. Okej, może nie będzie tu tak źle, co? Dlaczego nie mogę iść dalej? Mamo, dam sobie .

1 Należeć do obserwatorów tego bloga. Nie przerabiaj żadnej z tych prac,.

Ostatnio zaczęłam rozmyślać nad moją przyszłą szkołą i szczerze mówiąc jestem w kropce. Mam nadzieję, że przez ten rok podejmę właściwą decyzję. Szablon główny wykonany przez Misao. Dostosowany do rozdzielczości 1366x786 i przeglądarki.

Ten rozdział jest bardzo krótki, ale nie było sensu go na siłę przedłużać. Siedzę przy szpitalnym łóżku, gładząc miarowo jego dłoń. Tak każdego dnia już od dwóch tygodni. Aż dziwne, że mu jeszcze dziury nie wygłaskałam w tej ręce. Przenoszę wzrok na tę dziewczynę leżącą obok niego. Równie dobrze Ona mogłaby teraz wegetować, a On spać. Nie wolno ci nawet tak myśleć.