Porzućcie wszelką nadzieję, Wy, którzy tu wchodzicie! Piątek, 31 lipca 2015. Choć Kraina Hadesa została zakończona epilogiem 24 lipca 2015 roku, na opowiedzenie czeka kolejna związana z mitologią historia. Zainteresowanych zarówno starożytnymi wierzeniami, jak i tematyką rozbitków, zapraszam na prolog Kierunku Atlantyda. Piątek, 24 lipca 2015. Do Londynu zawitała wiosna, wprawiając wszystkich jego mieszkańców w radosny nastrój. Odprowadzani przez entuzjastyczny świergot pt.

Bogowie nie przeminą, dopóki nie przeminie wiara w nich. Sobota, 15 lutego 2014. Wszystkich nowo przybyłych informuję, że Zaplątani zostali zakończeni epilogiem 8 lutego 2014 roku. Zainteresowanych zapraszam na mojego nowego bloga, który dopiero rusza - Krainę Hadesa. W Podziemiu mitologia splata się z historią, a mroczne sekrety nigdy się nie kończą. i co się z nią stało? Co ukrywa Bóg Nocy? Czy przepowiednia wygłoszona dwieście lat temu się spełni? Witaj w Krainie Hadesa! .

Jest wielu, którzy odwiedzili Atlantydę. Nie ma nikogo, kto ją opuścił. Nad Delfami powoli zapadał zmrok, kończąc kolejny upalny i pełen pracy dzień. Niegdyś miasto to było znane z cieszącej się autorytetem w całym basenie Morza Śródziemnego wyroczni. Dzisiaj wydawało się zapomniane przez bogów, podobnie jak jego zabytki, które zostały tak zaniedbane, że nawet turyści nie zwiedzali ich z entuzjazmem. Nikt nawet nie przypuszczał, że w jednej z tych ruin właśnie ważył się los stu czterech osób.

W nas jest raj, piekło i do obu szlaki.

Łudzę się, że ktoś tu jeszcze zajrzy, więc zapraszam na nowego blogaska. Miało powstać Bardzo Poważne Opcio. Teraz jednak stwierdzam, że poważna to ja będę na starość. Tymczasem staram się, aby zdążyć. Na granatowym nocnym niebie, rozświetlonym tysiącami gwiazd, półprzeźroczyste sylwetki duchów były prawie niewidoczne.

Środa, 2 stycznia 2013. Czyli cały czas chodziło o władzę? Rozejrzałam się dookoła i dostrzegłam go całkiem niedaleko. Stał oparty o ścianę, nie patrząc się w moją stronę. Sprawiał wrażenie zamyślonego oraz podobnie jak ja - zmęczonego. Po prostu musiał być wykończony pojedynkiem z Oliverem. Tak rozpoczęliśmy swoją znajomość i wyglądało, że tak ją zakończymy.

Nie mógł myśleć w ten sposób. Była to prosta droga do szaleństwa. Przecież nie mógł nic zrobić, dzieliła ich zbyt wielka odległość. Nie możesz tego przed nim ukrywać! Zrozum, to nie dotyczy Kuby. To musi być po prostu jakieś nieporozumienie, które należy wyjaśnić. Dopóki tego nie wytłumaczymy, nie zamierzam go w to wszystko mieszać.

Żywią się krwią, nieważne czyją. Niedziela, 24 listopada 2013. Sprzyja mi promienny bóg egzotycznej ciszy. Fanatyk kobaltu, dogtagów i innych diabłów; nietowarzyska i pierdolnięta, i za stara na blogi z fanfickami, szczerze nie wie, co tu robi. Wygląda na to, że pisze. A pisać lubi niestety najbardziej z tego wszystkiego. Mil Obsługiwane przez usługę Blogger.

8222;Człowiek walczy, by przetrwać, a nie po to, by się poddać. Piątek, 12 lipca 2013. Przecież wszystko zależy od ludzi, od ich podejścia, bo to sam człowiek jest winny wszelkim tragediom, które przytrafiają się mu w życiu codziennym. To on wyznacza własne ścieżki, a krocząc tą oblepioną ciemnością zbyt łatwo zgubić samego siebie. Nie w taki sposób! Wymachuję rękami, próbując zwrócić na siebie uwagę. Może nie słyszą? Ale przecież wyraźnie jeden z nich pat.