Oceny Legilimens - zapadną w pamięć! Środa, 25 grudnia 2013.

Niedziela, 26 kwietnia 2015. Przejdźmy więc od razu do rzeczy. Założyłam nowego bloga, co można wywnioskować po tytule. Może nie jest to, ten którego oczekiwaliście, ale cóż. Na owym blogu będę publikowała wszelkie miniaturki. PS Nowe opowiadanie się tworzy, blog już jest, ale uruchomię go pewnie jakoś w wakacje albo trochę później. Niedziela, 15 marca 2015.

Gdzies tam moze i jest prawda, ale klamstwa tkwia w naszych glowach. Wygląda na to, że muszę cię zabić. Gdy tylko te słowa opuszczają moje usta, czuję kompletne przerażenie. Jak mam to zrobić? Bez niczyjej pomocy, bez Greza czy Leo ratujących mnie z opałów. Nie mam jednak czasu do namysłu, bo Verelica rzuca się na mnie z zamiarem zatopienia sai w mojej krtani. Uchylam się przed ciosem, ale nie ustępuje, atakując raz po raz. Gdy już mam przejść do ofensywy, słyszę rozpaczliwy krzyk Leo. Spadamy w dół, nie.

Wtorek, 3 marca 2015. Witajcie wszystkie duszyczki odwiedzające to miejsce. Skoro wpadłeś to oznacza, że chcesz się dowiedzieć kim jestem. Co ocenię, a co nie. Skoro wszystko robię źle to dziś nie robię nic- pretensje i tak będą, ale przynajmniej się nie zmęczę. Niektórych uczuć nie da się ukryć, choćbyśmy bardzo tego pragnęli.

Silver and Flames - Hellsing future. Poniedziałek, 12 października 2015. Po 0,5 l wódki da się utrzymać pionową postawę. Po spożyciu wódki w 5 porcjach po 100 ml, podawanych co minutę, da się utrzymać pionową postawę. W szczególnych przypadkach możliwy jest samodzielny powrót do strefy wypoczynku. Międzynarodowa ekipa doświadczonych studentów i ja.

Środa, 19 lutego 2014. Wielka Synteza Światów; Prolog. Początkowo miałam w planach stworzyć kilka notek wstępnych, w których w sposób podręcznikowy opisałabym. A co najważniejsze - opisałam wszystko z punktu widzenia pojedynczych jednostek. Gdyby mimo wszystko coś pozostawało niewyjaśnione, pytajcie śmiało! Rozległo się p.

Nie wiem czy ktokolwiek jeszcze tu zagląda, bo przez dobre dwa lata mnie tu nie było. Jednak może ktoś tu jeszcze jest i chciałby kontynuacji tej historii. Jeśli tak to zostaw jakiś ślad po sobie, dałoby to promyk nadziei do dalszego pisania. Sobota, 29 listopada 2014. Nie muszę cię nawet pytać czy idziesz- staję obok mnie Karls i spogląda w niebo. Witaj kochana- mówię słodkim głosem, czekając na jej ruch.

Nigdy dotąd nie obchodziłam urodzin bloga, więc nie mam zielonego pojęcia, od czego zacząć. Założyłam tego bloga 13 sierpnia, ale pierwszy post opublikowałam dopiero 1 stycznia. Pisałam wtedy kilka rozdziałów, żeby mieć pewność, że szybko nie zrezygnuję z tego opowiadania. Co prawda teraz mam na tego bloga mniej czasu przez maturę, ale mimo wszystko jest on dla mnie ważny. Nie odpuściłam po kilku postach, choć to drugi blog, którego liczba przekracza 2 posty.

No dobra to gdzie idziemy czym się tam dostaniemy- pyta się Thalia. Czuje na sobie wzrok jej i Nica. Otwieram usta, ale po chwili je zamykam. Właściwie to sam nie wiem. Wydaje mi się, że do Grecji- odpowiadam po dłuższym namyśle - do świątyni wyroczni Delfickiej- kiwają głowami. Możemy się tam dostać cieniem-proponuje Nico. Patrze na niego ze spokojem , to nie jest taki zły pomysł. Ile czasu byłem nie przytomny? Pytam Syn Had.

Do tej pory nie potrzebowałam pomocy w ubieraniu. Jednak, gdy usłyszałam słowa Runyona, o skomplikowanych wiązaniach na sukni , musiałam się poddać. Strój po raz pierwszy ukazał mi się na wieszaku. Wtedy jeszcze nie oddawał całej gracji i piękna, ale już wiedziałam. Na które nie zasługiwałam za przyszłe występki. Dobrze? Sprowadził mnie z podestu. Sposób w jaki na mnie patrzył wyrażały tylko jedne sło.