Gale i Mackin każdego dnia wychodzą z domu na kilka minut, aby przynieść drewno na opał i to jedyny moment, kiedy mają ze sobą jakikolwiek kontakt. Ale ani mnie, ani Joy nie wolno wychodzić. Całe dnie spędzamy więc na czytaniu, graniu w karty i piciu gorących naparów. Drugi Dystrykt jest gorący prawie przez cały rok, tylko zimy przypominają, czemu kiedyś mieszkało tu tak mało ludzi.

To, że nie chcesz krzywdzić ludzi, nie znaczy, że tchórzysz. Wiem, że tyle osób wciąż czekało na nowy rozdział. Pewnie większość już tu nie zajrzy. Na razie mam pełno nauki, ponieważ jestem w klasie maturalnej. Wena również mnie trochę opuściła. To opowiadanie sprawiało mi radość i było czymś absurdalnym, co uwielbiałam. Chciałabym jeszcze coś napisać, ale nie wiem kiedy. Gdy pojawi się coś nowego, obiecuję dać znać wszystkim, którzy kiedyś na to czekali.

Poniedziałek, 15 czerwca 2015. Chciałam na koniec powiedzieć, że nie tylko ilość wyświetleń i komentarze zmobilizowały mnie do pracy. Miałam wielkie wsparcie mojego przyjaciela. Przyjaciela, który jest dla mnie dla brat, który zawsze mnie wspiera i na którego zawsze mogę liczyć. I to właśnie jemu chciałabym zadedykować ten rozdział. Bez jego pomocy pewnie nigdy by go tu nie było. Wiem, że to czytasz braciszku. To co sądzisz o innych trybutach? I odesz.

Salut sa va tout le monde moi nasro etudient j appite a oran bay bay. Please enter the sequence of characters in the field below. Please enter the sequence of characters in the field below.

Zebrałam w sobie resztki sił. Czy to ona? Nie patrz za siebie. Biegnij, cholera, biegnij! Teraz, kiedy jestem już tak daleko, nie mam zamiaru umrzeć z rąk jakiejś toksycznej maskotki Kapitolu! A potem nastała ciemność.