Powoli, centymetr po centymetrze, przybliżałam się do wąskiego tarasu z balustradą, na której umocowanych było mnóstwo plastikowych doniczek z roślinami. Pokusa, by przyspieszyć, dać ulgę zdrętwiałym ramionom i obolałym ręką, i po prostu przeskoczyć te kilkanaście centymetrów, była ogromna. Nie mogłam jednak jej ulec. Życie zdążyło nauczyć mnie cierpliwości i wytrwałości w dążeniu do obranego celu. Gdy tylko zaczęło nam brakować pieniędzy, zaczęły się kłótnie.

Leonetta Stracić można szybko, odzyskać już nie. Środa, 29 lipca 2015. Wstałam momentalnie z kolan Federico, widząc minę mojego narzeczonego. Nie był zadowolony, to fakt. Ale jak mógł być skoro siedziałam na kolanach u innego, obejmowałam go, a on mnie, a oprócz tego najwyraźniej świetnie się bawiliśmy. Cóż, naprawdę świetnie się bawiliśmy. Zawsze tak było, odkąd tylko pamiętam.

To był dla mnie jeden z największych priorytetów. Miałam o wiele łatwiejszy start, niż inni moi rówieśnicy. Oni muszą zaczynać od zera, a ja? Zaczynałam ze wszystkim. Ojej Na całe szczęście od dłuższego czasu wszyscy siedzą cicho. I mam nadzieję, że tak zostanie.

W powietrzu dało się wyczuć coś niepokojącego. Nie umiałam jednak wytłumaczyć co to takiego. Byłam jednak przekonana, że było to złe. Właśnie sama znalazłam się w takim horrorze. Musiałam zajrzeć do jednej z sal. Na szczęście nikogo w środku nie znalazłam. Schowaliśmy się pod jednym ze stolików. Nie odzywaliśmy się do siebie. Siedzieliśmy tam po prostu i czekali.

Meilė ne seilė, nei nuryt nei išspjaut. Meilė ne seilė, nei nuryt nei išspjaut. Środa, 29 lipca 2015. Atmosfera w gabinecie się rozluźniła, a my dużo rozmawiamy i śmiejemy się. Tematy naszych rozmów są rożne. Firma, nauka, akcje, współpraca. Mężczyzna poruszył nawet temat o mojej rodzinie.

Poniedziałek, 3 sierpnia 2015.

No wiedzie ale to był długi i męczący dzień z tymi zakupami a potem pakowaniem. Wróciłyśmy z Ann do pokoju, gdzie czekały dziewczyny, które podejrzanie leżały na łóżku, więc zaczęłam gorączkowo myśleć co mogły przez tą godzinę mogły zmalować kiedy to ja ścigałam Ann. Na koniec za to ona wpadła na sam koniec do basenu oczywiście tylko z lekką moją pomocą. Mogły wymyśleć jak pogodzić mnie z tym pacanem. Drugi z nich to mogły gadać o tych idiotach.

Dwa różne światy- jedna miłość. Czwartek, 30 kwietnia 2015. No więc, minęło już chyba z 2 mieniące, a tu dalej nic. Chyba nie mam nic na swoją obronę. Ale postanowiłam, że tego bloga usunę, a gdy skończę historię na drugim moim blogu, to zacznę tą. Tylko, że tym razem naprawdę się postaram, bo wiem, że wszystko wyszło jak z dupy. No więc to chyba tyle. Choć będę czekała na wasze propozycje co z tym wszystkim zrobić.

A day without you is like a year without rain Leonetta. Sobota, 26 listopada 2016. Rozdział z dedykacją dla wszystkich, którzy tu jeszcze są. Perfekcyjna burza wewnątrz mojego mózgu. Szybkim ruchem ręki przygładziłam zagniecenia na swojej sukience w kolorze czarnym. Przechylając głowę na prawy bok spojrzałam na swoje odbicie w wąskim lustrze, wmontowanym w szafę, które było tak małe, że nie byłam wstanie zauważyć całej mojej postaci. Violu jesteś już gotowa? .

Tú eres mi inspiración, tú eres mi canción. Tú eres mi inspiración, tú eres mi canción. Potrafimy kochać i marzyć, dlatego wszyscy jesteśmy zwycięzcami. Tak, zakończyłam tego bloga, ale to nie oznacza jeszcze, że kończę z pisaniem.