Ego gets and forgets, Love gives and forgives. Τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα έχει βρεθεί σε πολύ δύσκολη κατάσταση, όμως οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν βρεθεί σε ακόμα δυσκολότερη θέση. Αν κάποιος τολμήσει να κοιτάξει στην τηλεόραση κάποιο δελτίο ειδήσεων θα δει μια μαυρίλα, μια απαισιοδοξία, δεν υπάρχει κάποιος που να δίνει ένα θετικό μήνυμα. Θα μου πείτε πως είναι δυνατόν να δώσει κάποιος ένα θετικό μήνυμα όταν οδεύουμε προς χρεοκοπία;.

Saturday, April 11, 2009. Η άνοιξη ανθίζει τις αμυγδαλιές. Τα αρνιά και τα κατσίκια σφάζονται κατά μιλιούνια στο όνομα του Χριστού. Έντερα, γλυκάδια, συκωτάκια, μαγειρίτσες, σούβλες φούρνοι παν κ έρχονται αυγά, εκκλησίες, γόβες, φορέματα, κεριά, πυροτεχνήματα, έθιμα.

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΥΤΟ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΣΚΙΤΣΩΝ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥ ΜΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΑΠΩΘΗΜΕΝΟ. ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΩΝ ΣΚΙΤΣΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΥΝΙΚΟ ΣΑΝ ΑΛΛΟΣ ΔΙΟΓΕΝΗΣ. Τρίτη, 29 Αυγούστου 2017. Τρίτη, 18 Οκτωβρίου 2016. Δευτέρα, 22 Αυγούστου 2016. Είναι και κάποιοι που δεν θα πάρουν ποτέ το χρυσό. Τετάρτη, 10 Αυγούστου 2016.

Thank You! Σαν να χαϊδεύω τα σύννεφα από νωρίς που γεννήθηκα. Αναπότρεπτος ο χρόνος φυσάει μαϊστράλι. Το ηλιοτρόπιο μου κλείνει το μάτι. Το μυστικό δρόμο από το σύννεφο. Ως το αριστερό μου μάτι.

Art is long and time is fleeting and our hearts though stout and brave, Still, like muffled drums, are beating, Funeral marches to the grave. Θυμάμαι οτι κάποτε με φόβιζαν οι άνθρωποι και νόμιζα πως με φαντάσματα θα είμαι ασφαλής. Με βάφτισα με ένα τέτοιο όνομα σκοτεινό και με έντυσα έτσι που να μη φαίνομαι ποτέ. Με έκρυψα καλά και με έμαθα να κοιτάζω γύρω μου πριν μιλήσω, πριν γδυθώ, πριν αφεθώ. Μισή ζωή θα μου πείς. Ασφάλεια, θα σου πω. Και την επόμενη ακόμα πιο πολύ.

Οι περιπλανήσεις μου σε ιστορίες άλλων. Dreaming under the Brazilian sun. Δυναμική, νεα και τόσο γυναίκα. Athens, Attiki, Greece. I am what I am. searching for definitions of magic and love, knitting realities and travelling through dreams. Monday, May 25, 2009. Ξυπνάς το πρωι και λες σήμερα, να! Saturday, March 14, 2009. Wednesday, January 21, 2009. Sunday, April 6, 2008. Να μου δινε τα όνειρά μου δώρο.

Δευτέρα, Ιουνίου 07, 2010. Μετά απο καιρό νιωθω ξανα την ανάγκη να γράψω κάτι. και για ακόμη μια φορά δε ξέρω τι είναι αυτό το κάτι. Η ζωή είναι πολύπλοκη και ταυτόχρονα πολύ απλή. Για την αγάπη σου,για τη δουλειά σου,για την καλή σου διάθεση,για όλα.

Δευτέρα, 17 Αυγούστου 2009. Πολύ ή λίγο? Θα τα βάψω όλα μωβ τώρα που θα φύγω από εσένα. Κουρτίνες, σεντόνια, τοίχους, χαλιά. Και θα βυθιστώ σε αυτό το γλυκό σκοτάδι. Που έχει τη γεύση της τούρτας σοκολατίνας που σε λιγώνει. Τη γεύση που έχει ενα στριφτό τσιγάρο. Το ρουφάς, το ρουφάς νομίζεις πως σε γιατρεύει αλλά σε σκοτώνει.