Środa, 12 sierpnia 2015. BŁĄD ZAISTNIAŁY W MINIATURCE ZOSTAŁ PRZEDE MNIE POPRAWIONY. Nie miałam okazji zrobić tego wcześniej, ale dziękuję za 200 tysięcy wyświetleń! Nie spodziewałam się, że kiedykolwiek coś takiego się wydarzy. Przyznaję, że zakończenie nie miało być happy endem, ale wiem, że lubicie szczęśliwe zakończenia.

Piątek, 25 września 2015. W tym momencie weszła Hermiona. Co się stało, skarbie? Przez twój głupi zakład nie mogę naprawić ulubionej szaty! Hermiona wzięła nitkę, przewlekła ją przez igłę i w pół minuty przyszyła guzik. Czwartek, 17 września 2015. Środa, 9 września 2015.

Środa, 11 listopada 2015. Do domu Hopkinsów wróciłem koło południa, gdy słońce nieprzyjemnie świeciło mi po oczach. Od progu przywitała mnie ciocia, której sztywna postawa i surowy wyraz twarzy nie wróżył nic dobrego. Irma cechowała się dobrocią, troskliwością i opiekuńczością, czyli cechami typowymi dla matek, ale także potrafiła pokazać, że tu rządzi ona. Dzień dobry, ciociu - przywitałem się z niepewnością w głosie i zacząłem ściągać buty. Ale pijany nie jesteś? Około god.

Dramione - bo zakazany owoc smakuje najlepiej. Sobota, 15 sierpnia 2015. Za dużo czasu minęło więc i pomysł, i wena twórcza do tego bloga wygasła. Było wśród Was bardzo wiele wspaniałych osób, które wspierały mnie od początku do końca i ten fakt sprawia, że w moim sercu nadal tli się wątpliwość - czy aby na pewno powinnam odejść? Jednak skoro wiem, że kolejna notka nie wyjdzie już spod moich palców, to po co się łudzić? Przepraszam i obiecuję wynagrodzić. Wiem, nie było mnie.