Kiedy już sama straciłam nadzieję, że kiedyś dokończę tę cholerną miniaturkę - wena wpadła na herbatę. Druga z trzech części jest nieco krótsza niż pierwsza. Planowałam ją zrobić dłuższą, ale ten moment wydał mi się najodpowiedniejszy. Więc teraz tylko trzymajcie kciuki, żebym szybko skończyła część trzecią! A jeżeli to wyjdzie zgrabnie. kto wie? Zaczynam myśleć że najlepiej wychodzą mi ff i rozważam napisanie kolejnego Dramione. Ktoś by to czytał? Dajcie mi znak w komentarzach! .

Cóż, zawieszam bloga z prostej przyczyny - braku weny na tę akurat historię. Nie czuję jej po prostu. Zamierzam jednak pisać dalej, jedną historię w samotności, a drugą będzie Dramione, lecz to już w formie bloga. Przepraszam jeżeli kogokolwiek w ten sposób zawodzę i obiecuję że kiedyś wrócę. Sobota, 24 stycznia 2015. Kiedy się obudziłam, było już jasno.