De stap naar het alleenstaande moederschap is in 2009 gezet. Via ZI, IUI zit ik nu in het ICSI traject. Door de keuze te maken om te stoppen met pogingen en met donor 3 is mijn leven in een ander vaarwater terecht gekomen. Op dit moment in een vaarwater waar geen kinderen in lijken te springen. Ik ben nog aan het nadenken of pleegzorg in de toekomst mijn weg wordt of dat er een ander pad voor me uitgestippeld is. Daarnaast wandelen er af en .

Goede tijden, slechte tijden. Bijna 5 maanden geleden heb ik hier voor het laatst geschreven. Shame on me! In die bijna 5 maanden heeft mijn leven niet stil gestaan, in tegendeel er is veel gebeurt, heel veel. Positieve dingen, maar ook minder positieve. Als ik eerlijk ben moet ik toegeven dat ik ontzettend op zie tegen de komende tijd, want deze zal niet gemakkelijk worden, maar als ik het niet ga doen, dan zijn de gevolgen denk ik niet te overzien. Dus ik ga ervoor, want .

Elisa, single met een kinderwens! Inmiddels een 2 jaar durende weg achter de rug! Vrijdag 15 februari 2013. Nadat ik drie weken geleden toch weer ongesteld was geworden en dus niet zwanger bleek te zijn, wist ik dat het er om zou hangen of me nog een volgende poging gegund zou worden. En ondanks dat ik gevochten heb als een leeuw, is er deze week besloten dat er geen nieuwe IVFpoging gestart wordt. Drie jaar met tientallen pogingen met een bekende donor. Ik moet het onder ogen zien.

Hoe de kinderwens van een alleenstaande vrouw vorm krijgt waarna ze probeert deze wens ook daadwerkelijk in vervulling te laten gaan. De rouw en de liefde. Ik ben moe en toe aan vakantie. En ik geniet van alles wat ik wel heb. Kijk naar voren, een toekomst samen met mijn lief en zijn 2 kinderen. Samen een fijn thuis maken voor als zijn kinderen bij hem zijn. Dat maakt de rouw een stukje minder rouw. Ik hang de hele ochtend rond in.

Ik, ooit zo sterke vrouw, leuke carriere in de lift, leuk leven, alles liep op rolletjes. Voelde me goed, zelfs zo goed dat ik de grote stap aandurfde om BAM-mamma te willen worden.