Poniedziałek, 31 marca 2014. I od razu, na wstępie chcę wszystkich przeprosić za taką długą nieobecność. Wypadło mi w tym czasie parę ważnych spraw, a poza tym wracając do domu o 18, po całym dniu siedzenia w szkole, nic już mi się nie chce. Wystarczy spojrzeć na tył takiego vansa. Zapomniałam jeszcze o samych conversach, cho.

Kto odpowiedziałby na pytanie, na które odpowiedź nie istnieje? Uśmiechnęła się pod nosem. Jej myśli zaczynały wkraczać na niebezpieczny grunt, a przecież nie o to w tym wszystkim chodziło. Pobudka! 8211; krzyknęła i natychmiast odskoczyła od czternastolatki, która poderwała się z materaca jak oparzona.

Czas leczy rany, ale wspomnienia pozostaną wieczne. Poniedziałek, 17 marca 2014. Pomyśleć, że przesadzam, że dramatyzuję, że moje życie wcale nie jest tak tragiczne. Niestety nie należałam do osób, które potrafiłyby cokolwiek ze swoim istnieniem zrobić.

Nie wiedział sam, jak to wszystko szybko leciało. Jeszcze nie tak dawno był zdecydowany na poważniejsze kroki, lecz tym razem się rozmyślił. Wyczuwał wyraźnie, że nie może robić nikomu nadziei, bo i na co mu to by było? Od razu bez ceregieli przeszedł do rzeczy. Czas go naglił, a gdy tylko opuści to miejsce poczuje się zupełnie inaczej. Brunet już domyślił się, że to nie będzie rozmowa należąca do łatwiejszych. Słuchaj, jeśli zamierzasz udawać takiego pokrzyw.

W końcu kto by się nie cieszył? Od wolności nie dzielił jej już nie wiadomo jak długi mur. Teraz dzieliły ją od niej godziny, może nawet minuty. W tym momencie najważniejsza była cierpliwość. No i ukrycie wszystkich emocji. Choć patrząc na Tristana nie trudno było zrozumieć, że raczej ciężko jej to szło. Nic nie mogło jej zepsuć nastroju. Może pozwoli je zabrać do Angli. Tylko po co to wszystko? Gdzie w tym sens? .

Rozdział 5 - Do zakochania jeden krok. Wydarzenia, które miały miejsce później Cassandra mogłaby określić jako wspaniały dar od Merlina, który wydostał ją ze szpon przerażającego zadania. Kiedy panna Meadowes próbowała sobie przypomnieć jak się oddycha, drzwi otworzyły się i stanęła w nich matka Lelle ze srogą miną. Ale może to i lepiej? Bo co by było, gdyby się ośmieszyła, a Gabriel przy wszystkich powiedział jak to bardzo nie umie się całować? W ciągu.