Πρώτα είπε ότι είχε αυταπάτες. Μετά είπε ότι έκανε λάθη στην επιλογή ανθρώπων. Να δίνει υποσχέσεις που ξέρει ότι δεν μπορεί να τηρήσει και να τον πιστεύουν. Να οργανώνει απεργίες στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, πορείες, διαδηλώσεις.

Φιγουρα ξωτικη και ταξιδιαρικη στο φως του φεγγαριου ανθιζω παλι γιατι ολη τη ζωη μου την εξοδεψα παραφορα γυρευοντας μιαν αλλη. Παρασκευή, 17 Οκτωβρίου 2014. Σιμώνει η μέρα που θα αλώσω αυτό που είμαι,. Ταξιδευτής στο περιθώριο του δρόμου. Αφορισμένος στις διατάξεις κάποιου νόμου,. Καιρός να μάθω ότι η αφέλεια σκοτώνει.

breathe in and out all day long. Δευτέρα, 3 Αυγούστου 2015. Τι είναι όλα αυτά? Έχω περάσει αρκετό καιρό ανοίγοντας κουτάκια, σακουλάκια, χαρτάκια, διπλοτριπλοκλεισμένα με σελοτέιπ, με λαστιχάκια, .

Παρουσιάστηκε σφάλμα σε αυτό το gadget. Για μένα; ;. Η ταξιδιωτική οδηγία της τσάντας. Is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3. Η περιοδεία του σούπερσταρ Βενέδικτου ξεκίνησε! Γιατί όταν ο πάπας παίρνει φόρα, παίρνει κατηφόρα! Έτσι λοιπόν, ο δέκατος έκτος εκπρόσωπος της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας άρχισε την παγκόσμια τουρνέ του με πρώτη στάση το αμαρτωλό Καμερούν. Μια χώρα με πάνω από 22.

Ροζ ιστορίες από τη γυάλα. Της χαράς και της λύπης. Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. λίγα χρόνια πέρασαν,πολλά αν τα δεις από άλλη σκοπιά. Παλιοί συνοδοιπόροι εξαφανίστηκαν,νέοι βγήκαν στην επιφάνεια και κάπως έτσι κυλάει η ζωή. Να είστε καλά όσοι υπάρχετε ακόμα κάπου εκεί έξω. Ποσα λεφτα ξοδεψες για βλακειες το μηνα που περασε;.

Σκέψεις and Λέξεις Αφημένες Σε Κοινή Θέα. Η Ηρώ πληκτρολόγησε τον κωδικό της στο facebook. Συνήθιζε να το αποκαλεί πηγάδι των ευχών. Ένα μέρος με αστείρευτη ποικιλία χαρακτήρων και προσώπων. Έψαξε τα τελευταία post των φίλων της. Φίλος, φίλου από φίλο και το κουβάρι μεγάλο. Θα το άφηνε για αργότερα, μιας και δεν είχε να κάνει κάτι άλλο σήμερα. Λες εδώ να είναι ο προορισμός αυτού που ψάχνω.

Τρίτη, Δεκεμβρίου 09, 2008. Κανείς δεν βλέπει από ψηλά. Όλοι κοιτούν το δικό τους δέντρο, κανένας το δάσος. Τα αίτια δεν τα κοιτάει ποτέ κανείς, ούτε και προσπαθεί. Απλώς πετάει νερό στη φωτιά όπως νομίζει. Θεσμών, ιδανικών, αξιών. Τα καζάνια που βράζουν δεν σβήνουν με το αναποδογύρισμα τους.

Μετά από ώριμη - τρομάρα μου - σκέψη κατέληξα ότι όπως και να χουν τα πράγματα είμαστε όλοι μόνοι. Δεν πα να είσαι με γονείς, με φίλους, με εκείνον, με εκείνη, στο βάθος μόνος είσαι. Εσύ κι ο εαυτός σου, και πολλές φορές σε προδίδει κι αυτός. Καλύτερα να πάρεις τη γαμημένη απόφαση να μείνεις μόνη σου παρά να στην επιβάλλουν και μετά να ρχεσαι και να κλαψομουνιάζεις στα μπλογκ. Άντε μου στο διάολο τώρα. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.