Blog zostaje zamknięty na czas nieokreślony lub na zawsze. Piątek, 18 maja 2012. Będą opowiadania obyczajowe, romanse, fantasy z akcją w innych krajach, światach itp. Zależy co mi przyjdzie do głowy. Wszystkie opowiadania na nim są zakończone.

Naruto nie wiedział, jak różowowłosa załatwiła sprawę z Uchihą, ale najwidoczniej musiała to zrobić, bo Sasuke sprawiał wrażenie zadowolonego. Tylko Namikaze wcale nie był z tego powodu zachwycony. Odkąd mu się udało, czarnowłosy zdecydowanie za mało z nim już rozmawiał, żeby nie powiedzieć wcale. Ot tak, chodził sobie do szkoły i ignorował obecność człowieka, który przecież mu pomógł! Zrobił, co chciał! Ile to ma jeszcze trwać? Co tam, misiaczku? Prawnik. Zawsze są jakieś problemy, mło.

Niedziela, 8 września 2013. Szara Strefa, przez Boga zapomniana. Czyli tam gdzie Diabeł mówi dobranoc. 8222;Nie poddawaj się, bo drugiej szansy.

Doping zmienił się w krzyk zwycięstwa i radości. Shikamaru darł się jak nigdy w życiu. Cała ekipa Naruto skakała z radości. Wygrali! To oni są górą! Kto ci pozwolił tak nagle zniknąć Draniu? Poniosło mnie i tyle! A czy musze sie.

Sobota, 9 lutego 2013. Odcienie Tęsknoty, część druga. - Próbowałem być idealny, ale po prostu się nie opłacało. Pierre i Raimundo - opowiadanie gejowskie. Druga Strona - opowiadanie gejowskie o podróży do Australii.

Środa, 4 czerwca 2014. 9829; dwie szerokie wstążki w różnych kolorach, również po 1 metrze długości. 9829; okrągła gumka, 1m. 9829; igła oraz nić w kolorze koronki.

Zapomniałem, mam coś dla ciebie. - czarnowłosy mężczyzna wyciągnął z kieszeni małe pudełeczko kryjące w swoim wnętrzu złotą bransoletkę - Proszę. - przysunął ją przed sam nos młodego chłopaka, z oczekiwaniem wpatrując się w delikatną twarz, która po chwili ukazała zdziwienie wymieszane z radością. - szeroki uśmiech rozkwitł na perlistych wargach, a ich właściciel wyciągnął łańcuszek - Naprawdę. Będzie mi pasować do włosów. - śmiech rozwiał pozostałości niepewności.

Tak, to prawda, że dawno nic nie pisałam. Ale to nie znaczy, że nie myślałam o blogu. Znając siebie i swój zapał wolałam przemyśleć wszystkie pomysły, jakie rodziły się w mojej głowie. Ale mam nadzieję, że choć trochę mi to wychodzi i wciąż będę mogła się doskonalić. Ale nie przedłużając, zapraszam Was na rozdział pierwszy.

Szesnasta lekcja z nowym nauczycielem historii. Niby jeszcze nie tak wielka ilość materiału - jak w przypadku półrocznej nauki - jednakże. Nasz kochany mentor jest chyba najgorszym wcieleniem diabła jaki kiedykolwiek pełzał po tym świecie. Za co? Pytam się, za co? Także również teraz siedzę wbity w krzesło i gdyby nie moje dłonie położone na kolanach, to nogi fruwałyby po całej podłodze stukając nerwowo w podłogę, co doprowadziłoby do należytej kary. Ja nie wiem, naprawdę! Nie powi.