Σάββατο, Αυγούστου 22, 2009. When It would grow up It would become a mighty mosquito hunter, counting the flies and throwing them out of its kingdom as It would see fit. Through the inner arteries the crowds would be transferred in waves, hoping to touch the feet of their majestic Instant-Queen with their own. Water and substances of every kind, some people, and even furniture would then be accepted into the Royals until, in time, the kingdom would fall again forgotten. Μια πρωινή, βροχερή Ραψωδία.

Τα πανεπιστημια που δε σου ανηκουν σε γεμιζουν με ντροπη. Γιατι εισαι εδω; Τι κανεις, εξωπανεπιστημιακε αλητη; Θες προσβαση στη βιβλιοθηκη μας; Πως τολμας; Μηπως να σου φτιαξουμε και κρεπες σαντιγι; Κωλοπαιδο. Οξω, εδω εχουμε παραγωγη της γνωσης, να πας να κανεις παραγωγη καφε και τυροπιτας, δε μας κανεις εδω. Θα σε εχουμε στο ματι. Δικαιωμα ψηφου παντου και παντα για ολους.

Κάποια στιγμή πάντα χτυπούσε το τηλέφωνο, ξανά και ξανά, σαν κάποιος να επέμενε για ώρα αλλά αυτός έμενε ακίνητος στην καρέκλα και δεν το σήκωνε ποτέ. Τον ξέρω πολλά χρόνια αλλά έχω δει μόνο την πλάτη του.

Τετάρτη, Ιουλίου 09, 2008. Η αλήθεια είναι ότι το σκεφτόμουν από καιρό. Όμως η αλήθεια είναι ότι πιστεύω ότι το παρόν ιστολόγιο κλείνει το κύκλο του. Προσπάθησα να του αλλάξω μορφή αλλά δεν μπόρεσα. Ήρθε μετά και αυτό το γεγονός όπου φιγούραρε ως επικίνδυνο ιστολόγιο και έδεσε. Πιο κάτω θα περιγράψω λίγο την διαδικασία απεγκλώβισης από τέτοιες καταστάσεις για μελλοντικούς ομοιοπαθείς.

Χμ, βαρέθηκα να βλέπω συνέχεια το ίδιο κείμενο εδώ πάνω. Αυτό το blog δεν έχει λόγο ύπαρξης. Σάββατο, Δεκεμβρίου 08, 2007. Ου να μου χαθείτε αλήτες! Πέμπτη, Νοεμβρίου 08, 2007. Σάββατο, Σεπτεμβρίου 22, 2007. Κυριακή, Σεπτεμβρίου 16, 2007. Παρασκευή, Αυγούστου 31, 2007.