Dziś zjawiam się tu tylko po to, żeby przekazać, iż następny rozdział pojawi się dopiero w przyszłym tygodniu. Jak wiecie, opowiadanie pisane jest tak, by wydarzenia z życia w miarę pokrywały się z tym, co wymyśliłam, więc poczekajcie jeszcze tydzień. Mam nadzieję, że się nie zawiedziecie.

Zamilkł, co pozwoliło mi opowiedzieć kumplowi. Coś słyszałem o tym, że sąsiedzi z naprzeciwka sprzedają swoją część bliźniaka. Wiesz, musiałbym się upewnić, bo nie widziałem nigdzie tabliczki o tej informacji - pokiwałem głową, będąc mu mimo tego i tak niezmiernie wdzięczny. Ta informacja dawała mi cień nadziei, że uwolnimy się od niego jak najszybciej się da. Ale dobrze typ sobie wszystko obmyślił. Powaliło Cię już do reszty? Bez przesady, zluzuj gacie.

Yjeżdżaliśmy z Garmisch- Partykirschen w grobowych nastrojach. My po prostu mieliśmy przejebane u trenera. A gdy idolem Wellingi był Harri Olli to jakoś się nie czepiał. Czy ta droga musi mieć tyle dziur? Wiecie, jaką sł.

Nawet najdłuższy prysznic świata nie byłby w stanie zmyć ze mnie poczucia winy i wstydu, jaki mi ciążył odkąd się obudziłam. Nienawidziłam siebie za to, co zrobiłam poprzedniego wieczoru i wmawiałam sobie, że Severin również, ale wiedziałam, że to nieprawda. Freund był dla mnie zbyt dobry i nie zasługiwałam na niego. Dlaczego musiałam tak wszystko sobie komplikować? Oh, więc to moja wina? A co dokładnie zrobiła? .