I żyjmy długo i szczęśliwie! Czwartek, 3 kwietnia 2014. Ja Bartosz biorę ciebie Joanno za żonę. - Delikatnie uśmiechnął się a ja miałam oczy pełne łez. I ślubuje Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską, oraz że cię nie opuszczę, aż do śmierci. Tak mi dopomóż panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci. - Uśmiechnął się szeroko do mnie a za chwilkę przyszła moja kolej. Co Bóg złączył człowiek niech nie rozdziela. - Delikatnie przekręciłam głowę w prawą stronę. Joanno, przyjmij te obrączkę ja.

Z przykrością informuję o tym, że wszystkie moje blogi zostaną zawieszone na czas nieokreślony. Od dłuższego czasu wena się ulotniła. Nie potrafię znaleźć odpowiedniej motywacji. Na dodatek są wakacje i jeszcze doszło parę komplikacji, dlatego od dnia 3 sierpnia przechodzę na urlop. Najprawdopodobniej do trzech miesięcy tu wrócę, o ile nie szybciej.

I żyć tylko po to by uśmiech mój z Tobą zasypiał. Sobota, 6 grudnia 2014. Następne dni i tygodnie mijały w zastraszająco szybkim tempie. Tęsknota za Zośką mnie przytłaczała, ale z drugiej strony widujemy się często, Marcin przyjeżdża z nią na mecze albo do Żor. Jest jeszcze strona służbowa, w klubie jest naprawdę dużo pracy od zwykłych skaleczeń po poważne rany czy orzekanie o kontuzjach. Chłopaki to takie małe duże dzieci, jest przy nich mnóstwo roboty! Proszę bardzo i uważaj na siebie.