Po najciemniejszej nocy wstaje najjaśniejszy dzień. Tylko małomówna, piękna kobieta zaciekawia mężczyznę do szału. Nie mogę teraz rozmawiać, jestem rozjebana emocjonalnie. Gdy słyszę jak się zmienia co po niektórym. Dobrze, że ja wciąż ta sama. Szkoda, że taka gruba. Mogę się do siebie przytulić. Mogę zadbać o swój umysł. Którą jadłam wczoraj o 22.

Jak zwykle jest chujowo, kiedy tu wracam. Znowu nie mam nikogo i otwieram te zakurzone drzwi do piękności, chudości i perfekcji.

Środa, 13 listopada 2013. To my tworzymy te potwory. Rodzą się w naszych głowach i wypełzają w najmniej oczekiwanym momencie. Najpierw nas niszczą, a później się dziwią, że sami stajemy się demonami, przed którymi nas ostrzegano. Powinieneś kiedyś usłyszeć, co chciałabym wykrzyczeć każdej nocy. Wylewam hektolitry łez, jestem słaba i bezsilna. Nie potrafię myśleć o niczym innym, jak tylko o tobie. Kim dla ciebie jestem? Piątek, 13 września 2013.