Po prawdziwej rozpaczy przychodzi zwykle prawdziwa radość i wtedy zapomina się o tym, jak wyglądał świat, kiedy tej radości nie było. Czwartek, 18 października 2012. Umrzeć - tego się nie robi kotu. Bo co ma począć kot w pustym mieszkaniu. Nic niby tu nie zmienione, a jednak pozamieniane. Niby nie przesunięte, a jednak porozsuwane. I wieczorami lampa już nie świeci. Słychać kroki na schodach, ale to nie te.

aktywacji bordera takie zjawisko jak ciche dni w naszym małżeństwie totalnie nie istniało. Jak już się spięliśmy, to nie minęła godzina, a my powracaliśmy do normalnego funkcjonowania. Mam depresję i potrzebuję spokoju. Depresja depresją, spokój spokojem. Osobiście odbieram takie milczenie jako formę kary. Dla mnie! Raz jeden jedyny ojciec mi przyłożył. I to czym? Udostępnij w usłudze Twitter.