Wiem, nic dla was teraz nie dodaję. Jak tylko coś mi zaświta to napiszę. Tymczasem zapraszam was na bloga mojej koleżanki. Będzie ona opisywała tam swoje przeżycia z meczy, dodawała zdjęcia i poruszała dużo ciekawych tematów. Środa, 2 lipca 2014.

Chyba jest pomysł na kontynuację. Czwartek, 2 października 2014.

Volleyball is my life and my life is volleyball. Środa, 29 lipca 2015. Ach tak Łukasz ,jak mogłam nie poznać- zaśmiałam się. O proszę poznajesz mnie , czyli jeszcze nie jest ze mną tak źle- odwzajemnił śmiech. Teraz jestem psychologiem naszej kadry, ale kiedyś byłam zwykłym kibicem, jak mogłabym nie pamiętać Łukasza Kadziewicza- powiedziałam. Stare dzieje skoro wtedy byłam jeszcze z Zibim-oznajmiłam. Miło mi to słyszeć, mam nadzieję,że faktycznie tak jest-odparłam zgodnie z prawdą.

Kiedyś ponoć znaczyłam dla ciebie wszystko. Poniedziałek, 17 marca 2014. Bartek nie na widzę cię jak mogłeś mi to znowu zrobić? Krzyczałam z bólu na sali porodowej. A co mnie to obchodzi że tu jesteś nie dotkniesz mnie nigdy więcej. -i nagle cały ból spłynął po mnie. Gratuluję mają państwo zdrowa córeczkę. Po chwili trzymałam ją w swoich ramionach. Jak państwo dadzą na imię? A teraz nie jestem? Daria za chwilę pr.