چهره ات را در عکسها ے. خاک خورده مان ندیده ام. عشق من حتی اگر دیگر نبینم. اجازه می دهی کمی صدا ے. گریه هایم اجازه نداد گرمی د م نفست. چون این همه مدت با گرمی. ت کی ه به دی وار عشم میزنم. روزی گرم ای وجودش را احساس کرده ب ود. او تن ها تکی ه گاه من است. تکیه گاه اش کای من. گوشم را همیش ه آم اده شنیدن میکنم. که برایم می خواند ے.

با مار در یک جوال شدن. گوشه ها و كنايه ها. ص 3 مهر ماه 90. استاد سراي مد نظر در باغي وسيع و مشجر به اشجار تشنه كام رو به انهدام واقع است. در آهنين زنگ خورده اش مماس است با حريم شارع عام پر تردد. و مملو از كاميون هاي عديد الچرخ. براي دخول لازمست كه دق الباب صورت گيرد و وسيله دق سنگ است.

با استفاده درست از نام خدا به خدا نزدیکتر شوید. دل به زير دينه آقا اهل درد و شور و شينه. گرچه قصه بي كرانه گرچه غصه شوكرانه. بي اجازه با اجازه دل من تو جمكرانه. به خدا دلم شروره ولي بي تو ناصبوره. آقا شيعه ها غريبن بيا كه وقت ظهوره. مردم اهل اشتباهن شيعه ها كه چشم به راهن. رو به لشكر يهودي بچه ها گناه ندارن. كنده خار ور ريشه گل قفسه سراي بلبل. بيا و بيا تو دستت ذوالفقار بي تحمل. شيعه ها چه بيقرارن شب نشين زلف يارن. مي بيني كه اهل لبنان غيرتو كسي ندارن. تو رگ ستاره خوني تو ستون آسموني.