Następnego ranka czułam się wykończona. Na moich nadgarstkach nie było żadnych śladów, ale nie doszłam jeszcze do siebie, najchętniej nie wstawałabym z łóżka. Rahl chyba postanowił mi trochę odpuścić, przysłał nawet służkę ze śniadaniem, ale jego samego nie widziałam od wczorajszego dnia. Zastanawiałam się, jak teraz będzie wyglądało nasze życie. Czy coś się zmieni? I co się stanie, kiedy dowie się o dziecku? Dobrze, przyślę do ciebie służące. Leanne dobrze się czujesz? Przep.

Emma, co robisz? Nia, wszystko w porządku? Zaraz przyjdziemy, zapomniałam powiedzieć coś Nii w związku z odprawą. Nia, chcesz porozmawiać? Jasne, tylko się zamelduję, zostawię torbę w pokoju i możemy iść. Czyli co, za dziesięć - piętnaście minut tutaj? Nie będzie przeszkadzało ci, jeśli usiądziemy przy kurtynie wodnej? Może na nas spaść trochę wody, ale to nawet lepiej w tym upale. Uśmiechnęłam się do niej, widząc, jak na jej twarzy pojawia się ulga. Kiedy usiadłyśmy, Emma za.