ten letni wietrzyk przeplatający moje włosy. Czasami mam ochotę je rozwiązać i porwać się błogości jaka wtedy mnie ogarnia. Leżę sobie na małej górce, gdzie otacza mnie trawa, kwiaty i przepiękne, bezchmurne niebo. Słońce nie jest zbyt gorące, właściwie to w sam raz. Ostatnio nie dzieje się nic szczególnego w Seireitei.

W sumie to mi przykro. Zgodziłem się na ten głupi wypad do Samezuki tylko po to by wieczorem móc rozkoszować się wodą. Trzeba będzie znowu pokazać, kto robi szybciej okrążenie. Przynajmniej to mi da trochę czasu na wspólną rozmowę, bo ile można chodzić ciągle obrażonym o stare wydarzenia? Już teraz czuję dreszczyk emocji. Ostatni raz pamiętam ponad cztery lata temu, kiedy tak się przejmowałem.