Koniec tej serii po prawie roku nawet mnie zaskoczył. Tak myślałem, że zostałeś tu pogrzebany. Czy w tej firmie pracujesz tylko ty? .

Od teraz będę odpowiadać na wszystkie komentarze, więc pytania i sugestie wskazane jak najbardziej. Jak w poprzednim wpisie, proszę żebyście dali znać, kto będzie chciał czytać, to podam GG, a kto sobie moje pisaniny odpuści, bo interesują go wyłącznie OTP. Blog prowadzę dla czytelników, a jeśli wieje pustkami - nie mam motywacji i sensu w pisaniu. Dzię dobry, to znowu ja. 3 Zastanawiam się nad zmianą adresu bloga.

Hej Wiem, znowu nie było mnie długo. Przepraszam za tak długą nieobecność, naprwdę. Jednak obowiązki są i zawsze były, niestety. Nie mam tyle czasu na Yaoi jak kiedyś, jednak teraz jak są wakację, mogę pisać częściej. Właściwie to mam już zaczete rozdziały z dwudziestu opwoaidań, nawet tych co nie ruszałam przez dwa lata. Jednak to tylko kwestia czasu, niedługo się pojawią.

Yaoi rodem z XIX wiecznej Anglii. Niedziela, 2 września 2012. Wszystkich fanów moich opowiadań z całego serca przepraszam, ale muszę zakończyć pracę nad tym blogiem. Nie mam już weny twórczej dla tych postaci, poza tym coraz mniej podoba mi się to, że nie mam swobody tworzenia. Wiecie o co chodzi? O to, że nie wymyśliłam sama postaci, musz się dopasowywać do charakteru i zachowania, nie mogę sama wybierać miejsca, wszystko musi być z góry określone.

Aż nie wiem od czego zacząć, żeby dobrze wypaść. Można stwierdzić, że zostawiłam tego bloga, miałam też myśli, żeby się go pozbyć, skoro i tak mnie tutaj nie ma. Brak czasu, czasami nawet chęci sprawiła, że nie miałam kiedy czegokolwiek napisać, przez co wypadłam z rytmu. Ba, prosi o kontynuację. Wzruszyłam się ilością komentarzy, miałam co czytać, dzięki! DOCZEKALIŚMY SIĘ POLSKIEGO WYDANIA MANGI NO. 6! MAM NADZIEJĘ, ŻE SIĘ CIESZYCIE! .

Nie piszę czym to jest, bo nie wiem. Nie zadowoli cię jakikolwiek? Jednakowoż do osobników płci podobnej wstrętu nie miał, wręcz przeciwnie.

I died a little bit. Przybywam z pierwszym rozdziałem! Trochę mnie zawiedliście tym brakiem komentarzy, ale okej, jestem miłosierna, bo ludzie na wattpadzie docenili moje wypociny. Zresztą dziko by było publikować to tylko tam. Prezentujący się obraz zasługiwał na miano sielankowego, co mogłoby uczynić tę wiosnę jedną z najlepszych, które pamiętał Steven Rogers. Ale niestety tak się nie działo. James był przy Stevenie od zawsze.