Ειναι η φραση που θα κανω τατουαζ σε λιγο καιρο. Μια φραση που θα μου θυμιζει αυτο που ξεχνω συνεχεια. Να αρπαζω ευκαιριες οταν μου ερχονται. Η καταλληλη στιγμη ειναι παντα ΤΩΡΑ. Ποσο ομορφη θα ηταν η ζωη μας αν ζουσαμε στο παρον,αν δεν αναπολουσαμε οοολη την ωρα το παρελθον και αν δεν περιμεναμε με ανυπομονησια το μελλον. Και ξεχναμε να ζησουμε το παρον.

Αφιερωμένο σε αυτούς που ακόμη ονειρεύονται. Τετάρτη, 6 Μαρτίου 2013. Ούτε μία φορά δε με αναζήτησες, μάλλον συνήθισες στην απουσία μου, ίσως συνήθισα κι εγώ! Γίναν όσα μας χωρίζουν ένας απέραντος ωκεανός ανάμεσα μας. Ίσως είναι καλύτερα έτσι, μία πικρία μου έμεινε και εκατοντάδες στιγμές, ως ανάμνηση των περασμένων. Υπήρχαν φορές που θύμωνα, έτσι θυμόμουν τα άσχημα και ένιωθα καλύτερα. Άλλες φορές πάλι ενοχές βασάνιζαν τις σκέψεις μου! Ναι έχω κάνει λάθη το παραδέχομαι, λάθη όμως έκανες κι εσύ! Πέρασα μ.