Recensies en essays over scandinavische literatuur. Het boek der gelijkenissen - per olov enquist. Van F Scott Fitzgerald is de uitspraak bekend dat je uitroeptekens moet mijden, omdat een uitroepteken is als lachen met je eigen grap. Van Per Olov Enquist staat vol met uitroeptekens, verrassend genoeg ook halverwege zinnen, maar het is lang zoeken naar gelach, laat staan naar grappen. Enquist is de man van de ernst en de eeuwige twijfel.

Daarom is het vandaag herfst. Blaadjes zijn we, zoekend. Naar waar de boom is gebleven. Aan het gras van de morgen. Wij dekken je wortels toe. In de file gaat de tijd niet rap, in de file staat hij stil gelijk gij. In de file hebt ge tijd. Maar in de file is het donker, zeker in de winter. In het donker kunt ge niet zien wat ge schrijft. Tulpen doen het altijd bij mij.

Gedicht opgedragen aan Frédéric Leroy. Het is te veel en veel te laat. En er was niemand om het te markeren, hoe. Alle voedsel te voorradig was, zo alle. Nuchterheid ons lijf uit kreeg, zo alle. Honger in ons hoofd is komen stelen. Zo plots is het gekomen dat ons, sans soupçon,. Te jagen op een drift naar het bedrijven. Van te veel en veel te diep gevoelde. Liefde heet dat ding geloof ik, dat ons.

Beste mensen, Het voorbije jaar was deze blog niet echt levendig te noemen. Gelukkig gaat in de natuur niks verloren. De verschillende elementen hebben zich verspreid over verschillende landsgrenzen en disciplines. Desalniettemin is de mogelijkheid dat u hen in de toekomst nog eens samen aantreft op papier, een podium of in een onherbergzaam trainingskamp niet geheel onbestaand.

Het zal een blog zijn die helemaal gewijd is aan Louise, want zij verdient dat! Ik zeg dus voorlopig vaarwel. Aan de kortverhalen en pretpoëzie en hello.

Salut Phara, ik ga naar de foyer. Het seizoen is om en we hebben nauwelijks gequizd, laat staan gequizblogd. Gisteren genoten van een quiz in het Sint-Lievenscollege, Gent. Groot! Negentwintig ploegen, waaronder slechts één die er niet in slaagde punten te vergaren.

Dag twaalf in iets wat een dagboek zou kunnen zijn. De gloeiende massa die plots op komt borrelen. Langzaam ja, maar op mijn manier gevaarlijk. Ik liet altijd sporen na. En bij gevolg niet in te dammen. Maar golfslag na golfslag ben ik afgekoeld. Ik werd nog langzamer, vruchtbaar zelfs. En veilig op mijn omgeving na. Nu ben ik een eiland. Ik lig hier zelfs niet voor anker.

Met een ludieke verlovingsshoot toonden we toen dat we de sprong wilden wagen. Nu, in augustus 2012, zijn we weer een stapje verder en vieren we de geboorte van Simon. Hij loopt met iets zwaars voor haar uit. Zij roept, van de straat, hem iets na,.

Wednesday, October 24, 2007. Billie The Cat, Schorisse, Belgium, Sunday 21 October 2007. Billie The Cat, Schorisse, Belgium, Sunday 21 October 2007. Billie The Cat, Schorisse, Belgium, Sunday 21 October 2007. Wednesday, October 17, 2007. Near Schorisse, Belgium, 9 September 2007 afternoon. Near Schorisse, Belgium, 9 September 2007 afternoon. Near Schorisse, Belgium, 9 September 2007 afternoon. Troyes, France, 6 Octobre 2007.