Mój świat do góry nogami - czyli jak bogowie zmienili moje życie. Sobota, 18 lipca 2015. Nie, to nie jest rozdział. Chciałam po prostu przyciągnąć waszą uwagę. O ile ktokolwiek to czyta. Chciałabym teraz napisać tu jakiś piękny, długi wykład o tym, że czasami przeciwności losu nam na coś nie pozwalają i inne takie bzdety, ale co tu dużo mówić? Wypaliłam się do tej historii i tyle. Cóż, miałam się nie rozwodzić. Wtorek, 12 maja 2015.

Czwartek, 22 października 2015. Livien odłożyła szczotkę i zgarnęła na bok swoje złote fale opadające teraz miękko na jej plecy. Spojrzała na Serephirę, która spała na jej łóżku, zwinięta w kłębek. Uśmiechnęła się ciepło i wstała aby podejść do okna. Za szybą panowały egipskie ciemności. Tylko srebrny księżyc i gwazdy migocące na niebie dawały jakiekolwiek światło. W pokoju paliła się niewielka lampka, ustawiona na biurku Liv. Zapytała, splatając ramiona na piersi.

Chapter II - Close your eyes. Niepotrzebnie krzyknęła na blond przyjaciółkę której naprawdę zdziwione spojrzenie uświadomiło ją że nie poznaje w tej chwili Eleny. Ale widziałyście to co ja? Jasne, że widziałyśmy! Możesz mi wytłumaczyć co to było? Powiedziała wskazując na drugą stronę parkingu. Pomimo przerażenia malującego się na twarzy Caroline w jej głosie słychać było tą entuzjastyczną nutkę. No przecież takie geny nie biorą się znikąd, nie? Zaczaiła się .

Zapytał Nicholas siadając na sąsiednim łóżku. A jak według ciebie mam się czuć. Jestem strasznie obolała, a szczególnie mocno boli mnie brzuch - odpowiedziałam. Najważniejsze, ze żyjesz - odpowiedział. Przytuliłam się do niego, a on objął mnie swoją ręką. A co z Karlenem, nie żyje? Tak Zabiłaś go - odpowiedział William. A co teraz z nowym królem? Wy jesteście rodzeństwem, a Nicholas zostanie królem? Na koronacje Nicholasa ubrałam się w piękną sukienkę.