Spakowałam właśnie ostatnie zdjęcie do kartonu. Rozejrzałam się po pustym pokoju próbując zapamiętać. Wzięłam pudło i powoli zeszłam po schodach na dół. W końcu wyjeżdżamy z tej dziury zabitej dechami. Moja mama stała pod busem czekając na mnie. Pomogła mi wstawić ostatnią rzecz do samochodu. Pyta mnie rodzicielka patrząc na mnie czule. - W końcu się przeprowadzamy-uśmiecha się łagodnie. Mamo-Zaczynam ale tchórzę- Możemy coś włączyć? Mamo czy ty spałaś? Rozumiem-m.

Życie nie zawsze jest jak film. Niedziela, 27 października 2013. Jakoś po koncercie zorientowałam się, że jestem w ciąży. A dzień wcześniej Louis mi powiedział, że nie chce na razie dzieci. No, a że ja mam mózg wielkości orzeszka ziemnego, to uciekłam od niego. Pogodziłam się z rodzicami, na nowo poznawałam się z rodzeństwem etc. Młoda była bardzo mądra, ale też wielki urwipołeć - wszyscy myślą, że po mnie. Tak mijały tygodnie, aż w końcu nastał dzień .