Hej, przepraszam, że długo nie dodawałam, ale rzadko teraz siedzę przy komputerze. Jest strasznie gorąco, a mój pokój jest najmniejszym pomieszczeniem w domu, więc łatwo się domyślić, że jest duszno. Obydwa robiłam razem z K. Nie wiem czy kolorki Ci się spodobają. Mi osobiście pasują do pracy. Jak wam się podobają pracę? A teraz przechodzimy do te.

Dochodziła już szósta kiedy drzwi do pokoju uchyliły się z cichym skrzypnięciem i pojawiła się w nich postać Mii. Cicho, prawie bezszelestnie weszła do pokoju. W jednej ręce trzymała różdżkę a w drugiej talerz, z kawałkiem ciasta i bitą śmietaną. Za nią do pomieszczenia wleciały trzy paczuszki prezentów. Ciszę przerwało głośniejsze tyknięcie zegara. 8211; powitała ją radośnie Mia.

Środa, 6 stycznia 2016. Już jest prolog, także zapraszam do czytania i obserwowania, aby być na bieżąco. Wygląd bloga jest na razie mało zachęcający, ale mam nadzieję, że niebawem się to zmieni, przez Sami Wiecie Kogo. Do zobaczenia w komentarzach! Udostępnij w usłudze Twitter. Czwartek, 31 grudnia 2015. Tak bardzo chciałam to napisać.

To, co się widzi i słyszy, zależy w dużej mierze od tego, gdzie się stoi i kim się jest. Poniedziałek, 15 sierpnia 2016. Długo nic nie było, no nie? A więc. W lipcu było za gorąco by myśleć, więc nic nie było, potem pojechałam do Krakowa i też mi się nie chciało tego pisać, a potem jak wróciłam do domu to. to też mi się nie chciało.