Ministerstwo Szablonów Zaraź się magią szablonów! 162 Ale to już było i nie wróci więcej. Pewnie też zastanawiacie się po, co zmieniłam szablon główny, skoro kończymy działalność. W sumie zaczęłam go już dawno i wolałam go już tutaj udostępnić, niż miałby być niepotrzebny. Oddaję również swoje zaległe zamówienia, jak i również jeden szablon wolny, z którym nie miałam co zrobić. Dobra, pora przejść do szablonów.

8212; Dalej, mała wiedźmo. Bo była na swój pokręcony sposób wyjątkowa? Ludzie nie są wyjątkowi. Rozmyślania przerwał mu pełen bólu .

Wtorek, 3 listopada 2015. 8212; O Boże, Boże, Boże. Tego było dla niej po prostu za wiele. Czuła się, jakby ktoś wyszarpał jej dusze i wepchnął do zupełnie innego ciała, ciała, które jej nie słucha, ciała, które wczoraj wyczyniało rzeczy, o których jej wstyd było nawet pomyśleć. Tylko Cana nadal stała na środku pokoju, zanosząc się śmiechem. 8212; Coś czuję, że to będzie zabawne.

Jako iż nagle słuch o Ran Nishi zaginął, postanowiła ona wrócić do was z podróży w poszukiwaniu weny, by złożyć piękne, świąteczne życzenia! Myślę, że nadszedł w końcu okres, kiedy czas wziąć się za siebie, dlatego po tych wszystkich wspaniałych prezentach, postaram się, aby przyfrunął do was jeszcze jeden, w postaci kolejnego rozdziału. Całuję i ściskam bardzo mocno.

Nawet gdy masz zimne serce to ja pomogę Ci je ogrzać. Poniedziałek, 12 stycznia 2015. Czy będzie coś nowego? Na obecną chwilę nie wiem, nie mam pojęcia. Zapraszam więc do czytania rozdziału ostatniego. I dziękuję jeszcze wam za to, że byliście przy mnie przez ten cały czas. Dlaczego stał się taki? Miała tysiące pytań, a żadnej odpowiedzi. Dlaczego nie możesz pojąć tej idei? Robiłem to dla nas. 8212; Dla kogo? Raczej dla swoich marzeń! .

Still I wonder, Why go to heaven, when my Best friends burn in hell? Prolog cz. Chwycił za klamkę potężnych, drewnianych drzwi, które przypominały wejście do lochów i otworzył je. Jego ciemnym, pełnym blasku oczom ukazał się młody chłopiec, mający sześć lat. Siedział tyłem na podłodze i Bóg jeden wie, cóż znowu kombinował! Nawet wtedy, gdy śmierć chciała mu to szczęście odebrać. Co mi tu dyndasz? Natsu - spojrzał w oczy chłopakowi - to coś nie przypomina smoka.