امروز روزیست که باغ جهان خرسند است چرا که در این روز زیباترین شكوفه اش شکفته است. نوشته شده در یکشنبه 24 دی1391ساعت توسط امید و بهارنارنج. نوشته شده در چهارشنبه 29 شهریور1391ساعت توسط امید و بهارنارنج. ببار بر من که میگیرم ز بارانت سر وسامان. نوشته شده در سه شنبه 8 آذر1390ساعت توسط امید و بهارنارنج. جای غم باد هر آن دل که نخواهد شادیت. نوشته شده در یکشنبه 15 آبان1390ساعت توسط امید و بهارنارنج.

روزی یک جزء از قرآن خواندنها. شبهای قدر و میس انداختنها برای بیدار نگه داشتن یکدیگر. سحرهایی که۶ نفری آغاز شد و ۳نفری پایان خواهد یافت. روزگاری من بودم و خدایی در همین نزدیکی و دوستانی بهتر از برگ درخت. امروز اما من دیگر من نیستم. می خواهم کفشهای پولادین بپوشم و به راه افتم. می خواهم پیله تنهایی خویش را بگسلم. می خواهم بی یار .

خانوم کوچولو و آقایی گلش. به نام خالق همسر و همراه عزیزم. نه آن لیلی ترین مجنون. اگر آبی تر از آبم. بدون تو چه بی رنگم. سعید عزیزم به خاطر مهربونیات یه دنیا ممنونم. شلام شلام ماهک و ماهان جیگرم. چقدر شوکه شدم وقتی که دیدم سعید دو بار وبلاگ رو اپ کرده اصلا باورم نمیشد انگار تمام دنیارو بهم داده بودن.