Miśki nadszedł ten czas żebym zawiesiła bloga ponieważ nie ma już Tajemnic Domu Anubisa i to za bardzo nie ma sensu,a ja nie mam weny żeby pisać dalej. Wiem że czekaliście długo na nowy rozdział,ale on się nie pojawi znaczy się może się pojawi,ale nie w najbliższym czasie. Sobota, 12 lipca 2014. Cała Sibuna czyli jedenaście osób siedzimy w pokoju który jest pusty w Anubisie. Dobra ludzie znalazł ktoś coś? Ej on w przes.

Pewnie wielu z Was czeka na kolejne opowiadanie lub jakikolwiek odzew z mojej strony. Niestety, wraz z nastaniem Nowego Roku moja wena wyjechała na wakacje. Siedzę nad nią od miesiąca i nic nie potrafię napisać - kilkakrotnie kasuję tekst, aby później go znowu przywrócić wciśnięciem Ctrl Z. Mogę śmiało powiedzieć, że się wypaliłam.

Zacząłem wspinać sie po drabinie, a po chwili byłem już na samej górze. Otworzyłem kopułę i wszedłem do środka. Nie przypominało to jak wyjście, wiec postanowiłem sje cofnąć, ale w pewnej chwili kopuła sama sie zamknęła. Zacząłem ciągnąć ją z całej siły, lecz nic to nie dało. Nagle ściany zaczęły sie kurczyc. Albo mam halucynacje, albo jestem w pułapce. Halo, pomóżcie mi! Dzwonimy w sprawie pana Verdasa. Po skończonej rozmowie pobieglem do przyjaciół.

Chciałam Wam opowiedzieć pewną piękną historyjkę. Otóż dziewczyna o imieniu Karolina wchodzi sobie jak gdyby nigdy nic na Bloggera, aby zobaczyć czy ktoś może nie dodał rozdziału, czy może Tini nie zamierza przyjechać do Polski. Gdy wchodzi tak codziennie pierwsze co jej rzuca się w oczy to jej blog o Violettcie, ale dzisiaj postanowiła na nim napisać. I podziękować za 4,000 wyświetleń. Kocham te osoby, które mniej lub bardziej przypadkiem natrafiły na tego durnego bloga, może nawet skomentowały.

Sobota, 12 lipca 2014. Wzięłam Naty za rękę żeby dodać jej otuchy. Po dałam jej mikrofon, a Leonowi dałam znak że może zaczynać. Hoy contigo estoy mejor, si todo sale mal. Lo puedo encaminar y estar mejor. Me puedes escuchar y decir no, no, no. Hoy se lo que debo hacer y nunca más. Regresara el dolor, oh oh oh oh. Si no lo puedo ver, enséñame. Pienso que las cosas suceden. Y el porqué solo está en mi mente. Ahora se, todo es diferente,.