Miðvikudagur, mars 19, 2008. Gott er að fá gesti. rauðvín, geitaostur, aspas, trufflur, panna cotta, espresso. þetta getur aðeins þýtt eitt; Margrét er í heimókn og nautnaseggurinn er í hávegum hafður. Veitingastaðir, kaffihús og verslanir af ýmsum toga í öndvegi. Doktorsnámsstress, króna í frjálsu falli, bumbuvöxtur og öðru leiðindastöffi er lítill gaumur gefinn. Og New York er alveg pleisið til að gera sér glaðan dag.

What ever will be will be. Föstudagur, ágúst 27, 2004. Núna er ég komin með nýja bloggsíðu! Fannst þessi ekki nógu sniðug og skemmtileg lengur! Endilega komið í heimsókn. Föstudagur, ágúst 06, 2004. Þeir sem eru svona nánustu vinir mínir á svipuðum aldri og ég, gerið þetta. Setjið hedfóns á ykkur og hlustið á arpeggiator með Ensími og upplifið nostalgíu dauðans.

I have been, and always shall be. Alveg hefur þessi tilraun með bíllausalífstílinn gegnið bærilega. Ég hef þó seinustu vikuna þurft að hvíla hjólið og nota almenningsvagnakerfið og það fer í taugarnar á mér. Eftir að þeir breyttu leiðinni minni til vinnunnar þannig að ég fæ útsýnisleiðangur um Úlvarsfellið á hverjum morgni jókst pirringur minn til muna. Í þessu ástandi lætur maður allt fara í taugarnar á sér. Heimasíða strætó fer td í taugarnar á mér núna.