شعر های محمد شمس لنگرودی همیشه برایم جاذب بود وهمچنان هست. گاهی اوقات سکوی پرتابم می شود به سمت شعر. وبه محمد شمس لنگرودی تقدیم است. قش ا هوا مییان واپی چانه. وؤت خو لب ا ماتک ویسه.

بیزارم من از حلوای نسیه! نشو همراه من با پای نسیه! نخوان نغمه تو با آوای نسیه. من کجا گم کرده ام آهنگ باران را! یک ی می آ.

تنم فرسود و عقلم مرد و عشقم همچنان باقیست. فانوس به درگاه میاویز! .

در حوالی و حواشی زندهگی که ادبیات است و ادبیاتی که زندهگیست. چهارشنبه بیست و نهم بهمن 1393. یاد ایامی که در گ لشن ف غانی داشتم.

از راه آرا سا س بهروز بمانید. افازات یک دانشجوی ادبیاط! جستجو در مطالب وبلاگ. این وبلاگ دیگر به روز نخواهد شد. خسته از مشغله های تنهایی.

ممنون از همه دوستانی که به گردهمایی تیر ماه انجمن شعر و ادب سنگر رونق دادید . با حضورتون یه روز واقعا بیاد موندنی بوجود آوردید . و بازهم شرمنده ایم که آنچنان که باید میزبان خوبی نبودیم . جای شما که به همایش نرسیدید هم خالی میکنیم تا بیستم مرداد . جزئیات گردهمایی ادبی انجمن شعرو ادب بخش سنگر - تیر 90. از عاشقی و نگاه بهتر می گفت. از چشم تری که مانده بر در می گفت. حالا که تمام گله را گرگ زده. ای کاش که یک دروغ دیگر می گفت. مانند عصا که توی نیل افتاده.