Duży dom na obrzeżach Bydgoszczy. Piękny ogród, pełen kwiatów, wypełniających swoją wonią letnie powietrze. Delikatny wietrzyk, muskający twarze pary bujającej się na drewnianej huśtawce. Przymknięte powieki , wtulone w siebie ciała i splecione dłonie. Niedzielne popołudnie, tak leniwe i spokojne. Głębokie oddechy kochających się ludzi. No powiedz mi Andrzej, po kim ona ma taki mocny uścisk? Tata, zagrasz ze mną w piłkę? Grozi mu palcem Ida, ró.

Płacz i zgrzytanie zębów? Bo nie chciałaś tu zostać ani chwili dłużej niż było to konieczne. Gdy wraz z przerwą świąteczną dobiegł końca twój kurs we włoskiej restauracji, mogłaś wracać do domu. Dragan, przecież to nie twoja wina.

Tylko się we mnie nie zakochuj. Lepiej być już nie może. Bo nigdy nie wiesz co stanie się jutro. Kłamiesz w każdym możliwym momencie i dziś już nie wiesz kim jesteś.