Publiczna debata w sprawie in vitro, czyli rzucamy sobie gównem. To się dzieje już od ładnych kilku tygodni. In vitro wyskakuje na mnie z szafy, lodówki, radia, internetów. Boję się już nawet otworzyć skrzynkę na listy, czy tam inviter. Dobrze, że chociaż telewizji za dużo nie oglądam, bo czasu nie mam. Mówią czy to JAK mówią.

O dojrzewaniu do nazwania choroby po imieniu, o szukaniu przyczyn. O tym co się dzieje z ciałem. O leczeniu, lekarzach, klinikach. O myślach, z którymi trzeba się zmierzyć, a często bić. Zdarzenia się zderzają ze sobą. To zwykle mnie nie ma. Kumuluje się dziwny czas, zdarzenia zderzają się ze sobą, ocierają, rozciągają orbity w jajo. Trwa moja przerwa, nabieram mocy, ale zdarzenia też nabierają.

Poniedziałek, 27 lipca 2015. Mija nam pierwsza rocznica osadzenia się na naszych włościach. Jesli chodzi o miejsca w których przyszło mi żyć to miałam dużo szcześcia w życiu. Mimo wszystko wciąż okazuje się szcześciarą i mieszkam w fajnym miejscu. Jedna droga prowadzi do miasta. Po kilku kilometrach spotyka się oto taki widok. Taka monotonia krajobrazowa zbawienna,ale dla szukających wyciszenia.

Czyli od września kontynuujemy naukę i z taką myslą że następny egzamin za rok też będzie tak samo zdany. Jestem dumna z mojego synka, gdyz jak wiekszości moich czytelników wiadomo dziecko mówi po polsku dopiero pół roku, a teraz oficjalnie skończył 1 klasę.

Środa, 11 stycznia 2017. Pod naszym łóżkiem mieszkają potwory! Tak właściwie to od pewnego czasu mieszkają już niemal wszędzie - i pod łóżkiem, i za ścianą, i w ciemnej kuchni, i za zamkniętymi drzwiami łazienki. Ukrywają się nawet w wielkim pudle z Bąblowymi zabawkami i wyzierają złowrogo spomiędzy sukienek wiszących w mojej szafie. A przede wszystkim - mieszkają w Bąblowej wyobraźni.

PRZEPROWADZIŁAM SIĘ I PISZĘ TERAZ TUTAJ. Teraz po kilkunastu godzinach pracy mogę zaprosić Cię w nowe miejsce. Czeka tam na Ciebie już nowy wpis - i krótkie wyjaśnienie. Jednak w ostatnim czasie na półce w salonie, jak i na czytniku pojawiły się nowe tytuły książek - z jednej strony coś zupełnie nowego, .

Starch ma wielkie oczy? Chyba większość kobiet w ciąży przyzna mi racje, że ciąża to piękny stan. Pomimo dodatkowych kilogramów, bolących bioder, pleców, puchnących nóg czy różnych innych ciążowych dolegliwości moment w którym czuć ruszającego się Maluszka jest cudowny i wyjątkowy. Oczywiście zdarza mi się narzekać na to że za szybko się męczę, jestem niewyspana czy wkurza mnie fakt że zawiązanie butów czasem sprawia problem.

Każdy z nas ma jakieś marzenie. Czy wystarczy pomarzyć, żeby coś stało się rzeczywiste? Spróbuję dziś przedstawić swój punkt widzenia. Kiedy miałam siedem lat i jedenaście mięsięcy wyjechałam na wakacje z dziećmi innych górników na kolonię zorganizowaną przez kopalnię Nowa Ruda.