Thursday, April 2, 2009. دست هایم پر تردید و خطا. ماهی کوچک و بازیگوش ایمانم. دم به دم می لرزد. که اگر با تو نبود. در دلم گم می شد. می سرید و می رفت. و چه اندازه مرا بی کسی و تنهایی. در اتاقی تاریک و نا پیدا می آزرد. می سپارم به تو ای همه خوبی. همه ی ایمانم به تو را. که گر لحظه ای از من روی برگردانی. تا ابد پرسه زنان خواهد ماند. که گر لحظه ای جدایی باشد. ز ریسمان استوارت دستهایم را. ترس و تردید و خیال. سایه می افکند بر خاطر من. که ز روشنی بی پایانت.

ای پرستوی اسفندی بهار مرده است. انجمن اسلامی دانشگاه آزاد واحد کاشمر. گربه ای در خانه ی خالی. خط خطی های گاه و بی گاه من. Tranquil streets of my mind. دیوار نوشته های یک زندانی. قرص هایی که خود کشی کردند.

وقتی پتی به دانشکده می رفت. Friday, October 09, 2009. Friday, May 30, 2008.

زندگی زیباست نه به زیبایی حقیقت. حالمان بد نیست غم کم می خوریم کم که نه هر روز کم کم می خوریم. روي همه اين ويرانه ها فرو افتاده بود . هر جا كه من گوشه اي از خودم را مرده بودم. يك نيلوفر روييده بود . گويي او لحظه لحظه در تهي من مي ريخت. و من در صداي شكفتن او. لحظه لحظه خودم را مي مردم . بام ايوان فرو مي ريزد.