Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμή. Μιαν άλλη που δε θα υπάρχω. Και θα με βρείς είτε σαν άστρο. Όταν μονάχος περπατάς στην παγωμένη νύχτα. Είτε στο βλέμμα ενός παιδιού που θα σε προσπεράσει. Είτε στη φλόγα ενός κεριού που θα κρατάς. Διαβαίνοντας το σκοτεινό το δάσος. Κι οι εραστές καπνίζουν σιωπηλοί πράσινα φύλλα. Μασάν χρυσόσκονη, πηδάνε τα ποτάμια.

Είμαστε ευαίσθητοι και όχι σαν τα μούτρα σας. Κείμενο που δημοσιεύτηκε στην Bibliotheque. Μετά, οι φωτογραφίες μου είπαν Βάλε μας στη σειρά, κι εγώ τις έβαλα τη μία δίπλα στην άλλη. Ήταν εκείνη που στεκόσουν πλάτη στο φακό και μου έλεγες, χωρίς να μιλάς, Μπράβο που σκότωσες το θηρίο, .