8211; szepnęła, wychodząc na marmurowy korytarz, który w niczym nie przypominał innych, szkolnych korytarzy. Był niski i wąski, a przy tym pogrążony w nienaturalnej ciemności, bo na pozbawionych okien ścianach już dawno pogasły wszystkie świece. Promień z jej różdżki oświetlił drogę na schody, prowadzące do Pokoju Wspólnego.

Your little profile here, insert your sexy name. Just saying, by using this layout you must not. Remove or change the credits in any way. Your tagboard here, max width 205px. Your friends here, if you have any. Layout and Template by Thata.

Znał jego sytuację, cała szkoła szydziła z niego i pluła w twarz, gdy tylko mogła. A kim on był? Zwykłym nastolatkiem, artystą, którego nikt nie chciał rozumieć. Jej wzrok odszukał syna, który kulił się pod ścianą. Czy mogę wiedzieć, dlaczego zawsze musisz wychodzić, nic o tym nikomu nie mówiąc? Warknęła na niego. Wiedział, od początku wiedział, że bez konfrontacji się nie obejdzie. Mamo mam szesnaście lat, czasem chcę mieć trochę swojego życia, wiesz? .

Zamykając zamek torby, zniósł ją na parter i postawił nieopodal drzwi wejściowych. Ubrał się i jeszcze raz przeszedł po rodzinnym domu, by upewnić się, że nie zapomniał niczego. Gdy włożył na nos przeciwsłoneczne okulary, gotów do wyjścia, napotkał w drzwiach kuchennych filigranową postać swojej matki. Wyniósłszy bagaż na górę, zostawił dziewczynę samą, pozwal.