Τίποτε δεν χάνεται, τίποτε δεν επιστρέφει το ίδιο, τίποτε δεν ξέρουμε. Aλήθεια δεν υπάρχει, μονάχα ο νους υπάρχει. Κι επειδή μου αρέσουν οι εκπλήξεις, έχω πάντα την αποθήκη μικροπραγμάτων μου σε ένα χάος. Ποτέ δεν ξέρω τι θα βρώ πάντα με εκπλήσσει. Μερικές μέρες πριν, καθάριζα το δωμάτιό μου πριν από μία από τις τελευταίες μου επιστροφές στο νησί. Μια από τις τελευταίες πριν κλείσει ο τρέχων κύκλος της ζωής μου δηλαδή. Βρήκα ένα γράμμα ερωτικό, προς την Άνα, ένα γράμμα που ποτέ δεν θα δ.

Η Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου και ο Δήμος Αγλαντζιάς συνδιοργάνωσαν μια εξαιρετική εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του ποιητή Ανδρέα Γεωργαλλίδη. Λέξεις, οι οποίες δεν κατόρθωσαν να συναντηθούν σε στίχους ενός ποιήματος, στίχους που να μιλούν. Η φωτογραφίες είναι από τις αποψινή εκδήλωση.

Θα θελα να ξυπνώ σε ένα κόσμο εμπιστοσύνης. Όπου το ψέμα να ήταν σε μουσεία μέσα μόνο. Όπου οι εκμεταλλευτές θα ήταν πρόγονοι χιλιάδων ετών πίσω. Όπου τα λάθη θα διορθώνονταν και οι άνθρωποι θα ζητούσαν συγνώμη με πράξεις. Σε τέτοιο κόσμο που τα παιδιά θα μεγαλώνουν με γονείς και όχι γονέα ή κηδεμόνες. Θέλω να δω ένα κόσμο όπου η απάτη και η απιστία θα είναι τα βιβλία της ιστορίας.