Zabawne, jak spokojnie te trzy słowa brzmiały w jej głowie, jak beznamiętnie stwierdzały oczywisty fakt. Zupełne przeciwieństwo tego, co działo się wokół statku, kiedy po czterech dniach spokojnego nowego rejsu wpłynęli prosto w piekło. W zajmowanej przez nich kajucie było ciasno i duszno. Statkiem nieustannie miotało na wszystkie strony, deski złowieszczo trzeszczały, a z góry dobiegały przytłumione krzyki i niewyraźne rozkazy, kiedy marynarze starali się okiełznać szalejąc.

Kiedy utraci się już wszystko pozostaje nadzieja. Dyrektorze, przybyłam wcześniej oznajmiła kiedy była na tyle blisko, aby ją usłyszał. Podniósł spojrzenie i na początku parzył na nią nie poznając jej. Minęła minuta zanim w jego oczach dostrzegła blask zrozumienia. Skinął i przeszedł na środek sali. Anastazja, tak samo jak Katherine, posiada tytuł Mistrzowski z Magomedyki i teraz nam pomoże, potem zostanie zaprzysiężona dokończył jeszcze bardziej donośnym tonem, nie znoszącym sprzeciwu.