Rozdział 14 Zabierasz im coś co przedstawia Ciebie. Cześć Wujku - powiedziałam do stającego przy piecu kuchennym wujka który smażył na patelni jajecznicę - ty nie w pracy? Nie, dziś mam wolne - uśmiechnął się - jak się spało? Obudziłam się w środku nocy wyspana i już nie umiałam zasnąć. Skąd wiesz - wystrzeliłam jak z procy, trochę głupio mi się zrobiło. Słyszałem jak wychodzisz - odpowiedział z uśmiechem.

Poranek już nie był tak optymistyczny. Gdy przypomniałam sobie o przyjaciółkach poczułam pustkę w sercu, która mi od jakiegoś czasu doskwierała. Próbowałam się przekonać, że nauka pomoże mi się z nimi znów zobaczyć, opuścić to miejsce, ale to wcale nie pomagało. Chciało mi się wręcz płakać. To nie tak miało być, nie tak miało wyglądać moje życie. Miało być zupełnie normalne, a zamiast tego dostałam coś takiego. A ty z czego się śmiejesz? Widziałaś się dziś w lustrze? Przyszła pun.