Myślę, że to tyle tytułem wstępu. MATURY, podkreślam po trzykroć, chociaż miałam, złudne zdaje się, wrażenie, że dość wyraźnie zaznaczyłam to już pod wspomnianą notką; póki co, to były ledwie trzy podejścia, nie róbcie ze mnie ekstremistki! No a z drugiej strony, jak marzenia trochę nie przerażają, to znaczy że są za małe. Spłyń na mnie, szlachetna Równowago, bo mózg mi się pieni, jak gotowane płucka. Mój blog jakieś dwa tygodnie temu skończ.

O, siądź na moim oknie, przecudowne lato. Dzisiaj pierwszy dzień kalendarzowego lata, a za zuryskim oknem raczej jesień - stąd życzeniowy tytuł posta, zaczerpnięty z wiersza. W pracy układa mi się bardzo dobrze. Pomijając fakt, że odchodzi od nas kilka osób, co nie wróży dobrze grafikom na przyszłe miesiące, cieszę się, że jestem na tym oddziale, w tym zespole. A tydzień temu byłam świadko.

Poniedziałek, 20 kwietnia 2015. Student vs patomorfologia runda 1. Z przyczyn ode mnie nie zależnych nie mogłam przez pewien czas pisać.

Ale żeby czas wolny nie był zbyt miły, to zaatakowała mnie alergia, do której dołączyły się objawy astmy. Na szczęście wygrzebałam gdzieś leki wziewne od mojej alergolog z zeszłego roku i zaaplikowałam sobie kurację wziewno-doustno-donosową, także jest szansa, że jutro będę wyglądała całkiem do rzeczy. Ale znając życie, będę ganiać z czerwonym nosem i spuchniętymi, czerwonymi oczami. Poniedziałek, 13 lipca 2015.

Długie włosy miałam od przedszkola. Zazwyczaj podcinałam tylko końcówki, od czasu do czasu ciut więcej, ale generalnie były to kudły długie i proste jak, no dobra, nie wiem jak co. Wszyscy się zachwycali, że takie ładne, ojoj. Czy o włosach którejkolwiek małej dziewczynki tak się nie mówi? Ale modne zaczęły być tzw. boby i zamarzyłam, żeby się na takie cuś ściąć na koniec podstawówki. W rodzinie oczywiście krzyki i jęki, że nie, w życiu! Krótkie ci nie pasują! Można się przemęcz.

Zrobię wszystko, co w mojej mocy. Niedziela, 5 lipca 2015. Od 1 lipca wstaję zazwyczaj o 6. Może reszta rodziny doceni, jak się za 2h obudzą. Zdążę się jeszcze przywitać z pielęgniarkami i trochę pożartować. Oprócz tego, jak znajdzie się jakaś luźniejsza chwila, to plotkujemy z pielęgniarkami w dyżurce oraz zajadamy się czekoladkami i ci.

Poniedziałek, 30 marca 2015. Piątek, 27 lutego 2015. Czuję gdzieś w środku, że jestem inna niż te trzy miesiące temu kiedy tu pisałam po raz ostatni. Wychodzi także moje lenistwo na języku polskim, w szczególności kiedy była interpretacja wierszy bo w przek.

War between her and the day. Wiele razy będziesz miał ochotę się poddać, ale tego nie zrobisz. Things to do before I die. Środa, 10 czerwca 2015. And now I finally know what it feels like To risk everything and still survive. Już po maturach, wakacje w pełni, a ja z bardzo opalonymi,a może raczej spieczonymi, nogami i okropnym kaszlem siedzę przed kompem i pisze W KOŃCU jakiś post.

Spełniając marzenia, na drodze do medycyny. Środa, 14 stycznia 2015. Czwartek, 4 grudnia 2014. Trochę wybiłam się z rytmu, i choć kilkakrotnie zabierałam się za pisanie. Cóż, nic nie poradzę, ten blog już chyba zawsze będzie kojarzył mi się w pewien sposób z Kordianem. Trochę wyleczyłam się ze znieczulicy, która pod natłokiem problemów, przylgnęła do mnie jak pasożyt i wysysała ostatki sił.